13 กรกฎาคม 2547 20:34 น.
นางฟ้าซาตาน
ก็เป็นแค่วันธรรมดาวันหนึ่ง
ไม่ได้พิเศษลึกซึ้งอะไรนักหนา
สำหรับ..ใครต่อใครที่เดินผ่านไปมา
แค่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้า..
ถึงเวลาดวงดาวยิ้มแย้มทักทาย
แต่สำหรับฉัน..นี่เป็นวันคล้ายวันเกิด
ของคนธรรมดาไม่เลอเลิศ..แต่มากค่าด้วยความหมาย
และที่สำคัญที่สุด..เขาคือคนที่ฉันรักมากมาย
ถ้าทำได้..ฉันอยากไปนั่งข้างกาย..
และบอกเขาด้วยสายตาว่ารักมากเพียงได
ฝากขอบคุณ..คุณแม่ของคุณด้วยค่ะที่รัก
ที่มอบคุณมาให้โลกของฉันได้รู้จัก..และมีวันที่สดใส
ทั้งชีวิตที่ผ่านมา..ฉันอยากบอกว่ารักคุณมากกว่าเคยรักใคร
และจะเป็นเช่นนี้เสมอไป..ตราบเท่าที่รักของคุณจะจืดจาง
ไม่มีคำอวยพรใดๆเหลือไว้บอกกล่าว
เพราะฉันคอยภาวนากับแสงดาวทุกค่ำคืนที่อ้างว้าง
พรใดที่ดีในโลกกว้างใบนี้..ฉันฝากให้คุณในทุกเส้นทาง
ยามที่เราต้องไกลห่างและไม่ได้เจอกัน
วันนี้ฉันจะให้หัวใจฝากไว้
ยามใดคุณเหนื่อยล้า..ฉันจะอยู่เคียงข้าง..ต่อเติมความฝัน
อ้อมกอดของฉันจะรอคอยคลายความเหว่ว้าในคืนวัน
และรักนั้นจะผูกพันไว้ที่คุณ..ตราบลมหายใจ
12 กรกฎาคม 2547 21:05 น.
นางฟ้าซาตาน
กว่าจะเอ่ยปากบอกเรื่องสำคัญ
เตรียมใจหลายวัน..หาวิธีให้เธอรับได้
ไม่อยากบอกเลย..ห่วงความรู้สึกเธอมากมาย
กลัวว่าเธอจะเดียวดายยามที่เราต้องไกลกัน
ฉันมีภาระต้องทำตามหน้าที่
เพราะโอกาสเข้ามาในวันดีๆ..ทำให้เราต้องห่างเหินผกผัน
เธอจะหวั่นไหวบ้างไหมถ้าระยะทางมาพรากคืนวัน
ฉันเชื่อมั่นว่าเราผูกพัน..แล้วเธอรู้สึกเหมือนกันบ้างรึเปล่า
เมื่อไม่ได้อยู่ใกล้..
ทุกคนท้าทายเอาไว้..รักเราต้องแตกร้าว
เธอจะยอมให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไม่ยืนยาว
หรือจะยอมฝ่าฟันความเหน็บหนาว..ยามจากลา
หัวใจของฉันยังเป็นของเธอเสมอ
แม้จะไม่ได้พบเจอเกินกว่าความห่วงหา
แม้จะไม่ได้กระซิบบอกรักกับเธอด้วยแววตา
โปรดจำไว้ว่า..เธอยังคงคุณค่าตลอดเวลาในหัวใจ
ฉันจากไปไม่นานนัก..
หลายปีที่จะห่างหายไม่ทายทัก..เธอจะยังมีฉันไหม
เพียงหลับตา..เราจะได้พบกันเหมือนเราอยู่ไม่ไกล
ฉันจะคอยฝากความห่วงใยแฝงเอาไว้ในสายลม
ฉันจะยอมรับกับสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นข้างหน้า
ระยะทางอาจเปลี่ยนวันหวานให้กลายเป็นความขื่นขม
วันเวลาอาจเปลี่ยนความสุขเป็นความทุกข์ตรม
แม้ว่าหัวใจจะลื่นล้ม..แต่ฉันจะมีเรี่ยวแรง
ฉันจะพยายามรักเธอให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แม้รักจะวางวายไร้ซึ่งเยื่อใยใดๆแอบแฝง
ถึงแม้ห่างกัน..ฉันยินดีจะรักโดยไม่มีสิ่งใดเคลือบแคลง
ฉันจะไม่อยู่กับความหวาดระแวงให้หัวใจต้องทรมาณ
ฉันจะไม่เหนี่ยวรั้งเธอไว้ด้วยคำสัญญา
ไม่ผูกพันหัวใจด้วยคำรักในสายตาอันอ่อนหวาน
เพราะอนาคตไกลเกินกว่าจะคาดเดาเหตุการณ์
ทุกนาทีผันผ่านอาจเปลี่ยนแปลงได้ไม่เป็นดั่งใจ
มองกลับไปอีกด้านหนึ่ง
บางทีฟ้าคงอยากทดสอบว่าเราผูกพันลึกซึ้งแค่ไหน
ตลอดเวลาที่เรารักกันมา..ต้องมีเหตุการณ์ที่พรากเราไกล
และนั่น..ยิ่งทำให้เรารับรู้จากหัวใจว่าเรารักกัน
อุปสรรคครานี้ยิ่งใหญ่
ระยะทาง..ความห่างไกล..คอยกัดกร่อนความฝัน
ต่อจากนี้เราจะเหลือเพียงความผูกพัน
กับความเชื่อมั่น..ที่ยืนยันว่ารักเรายังซื่อตรง
8 กรกฎาคม 2547 21:57 น.
นางฟ้าซาตาน
ผมไปนอนก่อนนะ
อย่าลืมห่มผ้าด้วยครับ..คืนนี้อากาศหนาว
อยากพักผ่อนให้เต็มที่..เพราะต้องเดินทางอีกยาว
แล้วพรุ่งนี้ตอนเช้า..อย่าลืมปลุกด้วยแล้วกัน
มองตามแผ่นหลังกว้าง..ประตูห้องปิด
คืนสู่..ความคิดภายใต้ภวังค์แห่งฝัน
ท่ามกลางห้องว่างเปล่าในความเงียบงัน
คืนนี้แตกต่างไปจากคืนนั้น..ไม่มีน้ำตา
กดโทรศัพท์ข้ามห้อง
กระซิบเสียงอ่อนเจือปนความห่วงหา
มีอะไรจะบอก..ก่อนนอนหลับตา
ได้ยินไหม..รักคุณทุกเวลา..
..คุณคือที่สุดของหัวใจ..
รู้ว่าถ้าบอกรักบ่อยๆอาจกลายเป็นความธรรมดา
แต่คืนนี้สายฝนที่ตกลงมาทำให้ฉันหวั่นไหว
เสียงลมกลิ่นทะเล..ร่ายมนตร์ให้ฉันอยากพูดไป
แล้วคุณ..รู้สึกเหมือนกันบ้างไหมอยากได้ยินก่อนนอน
ณ ช่วงเวลาที่เราห่างกัน
ผมนั่งอ่านความฝันคำรักของคุณในตัวอักษร
อบอุ่นด้วยรักที่คุณฝากไว้ให้เป็นบทกลอน
คิดถึงคำตัดพ้อเว้าวอน..ที่คุณคอยออดอ้อนตลอดเวลา
ผมได้แต่นั่งเสียใจและเสียดาย
นั่งจ้องโทรศัพท์..อยากต่อสาย..แต่กลัวคุณหลีกหน้า
ผมเพิ่งรู้สึกได้..ว่าโหยหารักของคุณตลอดมา
ผมเกือบเสียสิ่งล้ำค่าเพราะความผิดพลาดของตัวเอง
ขอบคุณที่ให้ผมได้ฟังคำรักอีกครั้ง
ขอบคุณที่ให้อภัยในความหลังพลาดพลั้ง..ที่มากดดันข่มเหง
ขอบคุณที่กล้าหาญเปิดหัวใจให้อีกอย่างไม่หวั่นเกรง
ขอบคุณที่ให้ผมได้ฟังบทเพลงที่เคยได้ฟังในวันของเรา
จะไม่สัญญานะครับว่า..รักเราจะยืนยง
ขอให้รู้ว่าผมจะมั่นคงไม่มีวันยอมโง่เขลา
จะทำทุกวันให้ดีที่สุดเพื่อผูกพันหัวใจเรา
อนาคตเกินการคาดเดา..ผมไม่รู้จะเกิดอะไรต่อไป
ไม่ได้เห็นหน้าคุณทางปลายสาย
แต่พอจะนึกได้ถึงความรักมากมายในแววตาสดใส
ลืมซะเถอะ..คนดี..ทุกอย่างผ่านมาเพื่อทดสอบจิตใจ
ขอให้รู้ไว้..หัวใจไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ถ้าไร้รักจากคุณ
นอนหลับกันดีกว่า
ฝากความเหน็บหนาวไว้กับแสงดาว..ทิ้งวันว้าวุ่น
อยากตื่นแต่เช้าไปบอกลาทะเล..เก็บความอ่อนหวานละมุน
ซึมซับความสุขในเช้าที่อบอุ่นให้เต็มหัวใจ
7 กรกฎาคม 2547 22:28 น.
นางฟ้าซาตาน
ก่อนลงมือทำอาหารเย็น..
เธอถามว่าอยากเห็นพระอาทิตย์ขึ้นไหม
พรุ่งนี้..จะปลุกให้ตื่นเช้าหน่อยคงไม่เป็นไร
แค่อยากให้เดินไปเป็นเพื่อนกัน
บนเนินเขาที่เราจับมือกันครั้งแรกรึเปล่า
ฉันเองอยากกลับไปย้อนคืนเรื่องราวเหล่านั้น
พนันกันมั๊ย..พรุ่งนี้ใครจะตื่นก่อนกัน
ถ้าฉันชนะต้องยอมตามใจทั้งวัน..เป็นอันตกลง
บนหาดทรายขาวทอดยาวถึงเนินเขา
เธอเดินนำ..ฉันเดินตามเงา..ไม่กลัวหลง
ระหว่างทางนั้น..สายตาของฉันจับจ้องมองตรง
เสียงรอยเท้ายืนยันความมั่นคงของหัวใจ
อยากให้ชายหาดทอดยาวออกไปไม่มีจุดจบ
ขอได้ไหม..ให้เวลาเลือนลบ..ไม่เลื่อนไหล
ขอพระอาทิตย์อย่ารีบร้อนตื่นมาทักทายโลกทั้งใบ
ขอหยุดเวลาเอาไว้..ต่อให้แลกกับสิ่งใดก็ยอม
6 กรกฎาคม 2547 19:25 น.
นางฟ้าซาตาน
ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว
ดวงดาวส่องแสงพร่างพราวอยู่บนฟ้า
เคยฟังเสียงหัวใจดวงเดียวหลับไปพร้อมน้ำตา
ไร้ความฝัน..มีเพียงความเจ็บชาเป็นเพื่อนตลอดคืน
ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว
ดวงดาวยังมีแสงพราวราวฟ้าฟื้น
ไม่ต้องนอนหลับไปอย่างฝืนทนกล้ำกลืน
เสียงหัวใจอีกดวงช่วยค้นคืนความฝันที่ขาดหายไป
ในค่ำคืนที่เหน็บหนาว
ความรักในหัวใจสุกสกาวแข่งกับดวงดาวบนฟ้าใส
ในความเงียบงัน..เรานั่งนับจังหวะหัวใจ
ใช้สายลมเสียงคลื่นเป็นสื่อให้ใจเราถึงกัน
ในค่ำคืนเหน็บหนาว
ไม่เหลือความเจ็บปวดรวดร้าวในวันเหล่านั้น
หัวใจอบอุ่น..มีความอิ่มเอมเป็นรางวัล
แสงดาวมอบของขวัญ..อวยพรให้เราผูกพันตราบลมหายใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
1017
