25 สิงหาคม 2547 16:58 น.
นางฟ้าซาตาน
คงไม่โกรธกันใช่ไหม
กับคำถามที่ฉันตั้งใจถามไปในคืนนั้น
--รักฉันจริงรึเปล่า--คำถามง่ายๆที่เธอสามารถบอกกัน
ถ้าคำตอบนั้น..ตรงกับความผูกพันในหัวใจ
อย่าโกรธกันเลย
เพราะฉันไม่กล้าฟังคำเฉลยต่อหน้าเธอรู้บ้างไหม
กลัวสายตาของเธอบอกความจริงจากก้นลึกของจิตใจ
ทั้งที่..คำตอบที่เธอบอกฉันออกไปตรงข้ามกัน
เอาเป็นว่า..เธอไม่ต้องพูดอะไรออกมาก็ได้
เพราะความรู้สึกมากมายไม่อาจตอบได้ด้วยคำพูดเดียวเท่านั้น
และความรักไม่อาจประเมิณค่าได้ด้วยเหตุผลร้อยพัน
ฉันจะรอวันนั้น..วันที่เธอบอกว่ารักกันด้วยหัวใจ
21 สิงหาคม 2547 00:11 น.
นางฟ้าซาตาน
ครั้งหนึ่งฉันเคยสูญเสียความมั่นใจ
หวาดกลัวหวั่นไหวไม่กล้าให้ใครเข้าใกล้หัวใจฉัน
เพราะโดนใครบางคนโยนความรักไปและทิ้งฉันไว้เพียงลำพัง
เดินจากไปในความเงียบงัน..ไม่เคยบอกกันว่าฉันผิดอะไร
เฝ้าตอกย้ำกับตัวเองตลอดเวลา
เป็นเพราะฉันไม่ดีพอจึงไม่อาจรักษาความรักไว้ได้
นั่งพูดคุยกับความเหงา..รอใครคนหนึ่งท่ามกลางผู้คนมากมาย
มาเติมเต็มความหมาย..ลดช่องว่างของความเดียวดายให้แคบลง
จนเมื่อเราได้มาเจอกัน
ในคราแรกนั้น..เธอ..ไม่ใช่คนในฝันที่ฉันไหลหลง
เมื่อใช้หัวใจสัมผัส..ความอิ่มเอมในรักคืนคง
และสุดท้ายสองเส้นขนานบรรจบเป็นเส้นตรงเดียวกัน
คงไม่มีอะไรดีไปกว่า..การยอมรับในทุกด้านที่มี
เธอรักในตัวตนทั้งเลวและดีของฉัน
ยอมปรับตัวเข้าหา..เปลี่ยนแปลงเพื่อผูกพัน
ยืนอยู่เคียงข้างทุกครั้งที่หวาดหวั่นไม่มีใคร
ขอบคุณที่ทำให้หัวใจได้รู้จักความรักอีกครา
ให้ฉันได้พบพากับความสุขล้ำค่าที่เธอมอบให้
ขอบคุณที่สร้างความมั่นใจให้ฉันกล้าที่จะรักใคร
สักวันเราอาจต้องจากไกล..
แต่ฉันจะเก็บความรักครั้งนี้เอาไว้ตลอดกาล
17 สิงหาคม 2547 12:31 น.
นางฟ้าซาตาน
ก็รู้ว่าขี้หึงแล้วมันไม่ดี
แต่หงุดหงิดทุกทีที่ได้ยินเธอพูดถึงเขา
ความรู้สึกยังหลอกหลอนติดตามฉันเหมือนเงา
ระแวงหวาดหวั่นกลัวถ่านไฟเก่าจะคุกโชน
ตอนที่รู้ตัวเองว่ารักเธอ
บอกกับตัวเองเสมอว่าฉันจะไม่สน..
เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเธอสองคน
เป็นเพียงเศษเสี้ยวร่วงหล่นในความทรงจำ
บอกตัวเองให้เข้มแข็งตลอด
แค่รักเธอ..ฉันสามารถอยู่รอด..เดินไปถึงฝั่งฝัน
แต่ทุกครั้งที่เธอตอกย้ำถึงเขาในคืนวัน
เหมือนกับบอกกันว่ายังคิดถึงเขาอยู่เต็มหัวใจ
ได้แต่แอบร้องไห้อยู่เดียวดาย
สร้างกำลังใจ..เพิ่มความหมายให้ตัวเอง..ในวันหวั่นไหว
อยากเดินหันหลังกลับมาในทางสายเก่าที่ไม่มีใคร
แต่จะทำอย่างไร..เมื่อความรู้สึกที่เปลี่ยนไป..
ไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิม
12 สิงหาคม 2547 20:36 น.
นางฟ้าซาตาน
มองออกไปนอกหน้าต่าง
พักสายตา..ปล่อยสมองว่าง..ใจฝัน
ปิดหนังสือ..หลับตา..สะกดความคิดนิ่งงัน
ไม่อยากรับรู้สิ่งต่างๆร้อยพันรอบตัว
ดึกดื่นค่ำคืนสายฝนพรำ
ลมเย็นพัดมาหัวใจไหวสั่นคะนึงหา
กลับบ้านรึยัง..กินข้าวแล้วใช่ไหม..คนไกลตา
ตัวฉันอยู่ที่นี่..แต่ใจกลับโบยบินข้ามขอบฟ้าไปหาคุณ
ทั้งที่มีสายฝน..เสียงลมเป็นเพื่อน
แต่ดูเหมือน..ยังเปล่าเปลี่ยวไม่เคยคุ้น
หัวใจอ่อนแอโหยหาความอบอุ่นจากคุณ
เผื่อจะลดความอ้างว้างว้าวุ่น..ที่เพิ่มขึ้นตามระยะทาง
9 สิงหาคม 2547 23:32 น.
นางฟ้าซาตาน
นั่งอมยิ้มอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
หลังจากอ่านข้อความจากเธอ..ส่งมาให้หวั่นไหว
เกิดอะไรขึ้นหนอ..วันนี้หวานจังค่ะ..คนไกล
เขียนลงท้ายคำว่ารักตัวใหญ่ใจพองโต
ตัดสินใจอยู่ 1 นาที
พิมพ์อะไรกลับไปดี..ที่ดูไม่โหล
เลือกอีการ์ดใบสวยประดับด้วยกล่องผูกโบว์
ลูกเล่นมากโขแอบอยู่ในการ์ดน่าเปิดดู
พอเปิดกล่องครบทุกใบ
เธอจะพบหัวใจผูกไอรักสวยหรู
ลองคลิกไปตรงหน้าต่างข้างประตู
แล้วเธอจะรู้ว่ามีชื่อใครอยู่..คนที่ได้ใจไป
ปล.ทีหน้าทีหลังห้ามมาหวานตอนทำงาน
นั่งยิ้มหน้าบาน..สมาธิไม่รู้หายไปไหน
ขอแอบอู้ซัก 10 นาทีเจ้านายคงไม่ว่าอะไร
หลังส่งการ์ดให้..จะตั้งใจทำงานเหมือนเดิม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนางฟ้าซาตาน
หน้าส่วนตัว
1502
