4 สิงหาคม 2550 13:21 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เป็นได้แค่คนรอง..
คอยสนองเวลาที่เธอเหงา
จะให้ทำยังไงก็คงไม่มี เรา
เป็นเพียงเงา..รอเธอต่อไป
เพราะเธอใจภักดิ์...รักเขาเต็มหัวใจ
พยายามเท่าไหร่ก็คงจะไม่ได้
ทำให้ทำดีกับเธอมากมาย
แต่ใจที่ให้เธอไปก็มีค่าเท่าเดิม
ฉันก็เป็นคนสำรองเท่านั้น
ไม่มีวันที่จำได้เป็นตัวจริงได้
ก็ทำอะไรได้นอกจากทำใจ
เข้าใจเสมอไปว่าที่เธอเลือกฉันเพราะใจปอง...
3 สิงหาคม 2550 22:04 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
เคยมีอดีตร่วมกัน
แต่ตอนนี้ฉันเป็นแค่คนไกล
เธอมีใคร..มันอยู่ใกล้
แทนคนข้างใจ..เก่าๆคนเดิม
ฉันยังลบเธอไปไม่ได้
สุดท้ายก็ต้องเจ็บช้ำคนเดียวอย่างนี้
เคยหวังให้เรื่องเก่าๆกลับคืนมาเหมือนเดิมอย่างดี
แต่รู้ว่าวันนี้..เธอคงจะไม่หวนคืนมา
ฉันก็กลายเป็นแค่คนอื่น
ต้องทนกล้ำกลืนอยู่กับความเจ็บช้ำ
ยืนอยู่บนทางที่หมดดำ
ปวดร้าวในสิ่งที่เคยทำ..มันตอกย้ำในใจ
2 สิงหาคม 2550 13:03 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
มองหน้าฉันได้ไหม
ตอบคำถามที่ค้างคาใจให้กระจ่าง
ที่เธอบอกกับเขา...ว่าเราไม่ได้รักกัน..ให้ความรู้สึกกังวล มันเบาบาง
..อธิบายให้ความรู้สึกอ้างว้างเหมือนถูกหักหลัง..มันหายไป
มีคนบอกกับฉันมา
ว่า..เธอบอกว่าคบกับฉันเล่นๆ
สนุกกับท่าทีที่ในสิ่งที่ฉันเป็น
คบไปวันๆ..ให้วันแสนที่สุดเซ็ง...ผ่านไปวันนึง
บอกกับฉันได้ไหม
ความจริงมันเป็นอย่างไร อย่าปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้
ความจริงจากปากเธอ พิสูจน์ในเรื่องที่มี
ว่าเรื่องเลวๆ...แบบนี้ เธอไม่ได้เป็นคนพูดมัน
ถ้าไม่ได้ทำ..ก็บอกกันมา......อยากรู้ความจริงจากปากเธอ