27 พฤศจิกายน 2550 21:27 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ฉันรักเธอมากนะ
ถึงในใจจะว่าจะคิดอย่างนั้น
แต่ก็มีแต่ทำร้ายเธอให้เจ็บช้ำไปวันๆ
ว่าแต่เธอไม่ดีอย่างโน้นอย่างนั้นไม่มองดูตัวเอง
ก็รักเธอเหมือนกันนะ
แต่การแสดงออกมันดูเหมือนว่าไม่ใช่แบบนั้น
มีแต่ทำให้เธอช้ำ โวยวายใส่เธอประจำ
ก็มีแต่การกระทำให้เธอช้ำ ไม่น่าให้อภัย
สมควรแล้วที่เธอจะไม่รัก
สมน้ำหน้าดีแล้วนัก ควรแล้วหนา
ผู้หญิงที่ยืนตรงนี้ ก็เป็นเพียงคนไม่ดี..แค่คนธรรมดา
สมควรที่เธอจะบอกลา...ไม่รักกัน
จะไม่รักกัน...ก็สมควรแล้ว
27 พฤศจิกายน 2550 21:19 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
ฉันก็เป็นคนที่มีความรู้สึก
ไม่ใช่เย็นชาเฉยๆ นึกไม่สนใจใครที่ไหน
และฉันก็มีเธอเป็นคนของใจ
ทำอะไร..ก็มีเธออยู่ข้างในไม่เคยหายเลย
แต่ภาพที่ฉันเห็น
สิ่งที่พบมันช่างยากเย็นที่จะคิดเป็นอื่นได้
เธออยู่กับเขา ฉันเห็นก็แทบจะสิ้นใจตาย
ได้โปรดอย่าทำร้ายอย่าทำให้คิดอะไรมากมายเลย
ไม่อยากให้ใครอยู่ใกล้เธอ
คนมันรักมากนะเอออยากให้เธอรู้เอาไว้
จะทำอะไรก็มองสายตากันบ้าง โปรดเห็นใจ
คนขี้ระแวง คนขี้น้อยใจคนนี้ มันเฝ้ามอง...
12 พฤศจิกายน 2550 20:30 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
สำหรับเรามันยังไม่ถึงเวลา
เธอบอกกับฉันเอาไว้ว่าอย่างนั้น
สำหรับเราต้องค่อยๆเข้าใจกัน
หรือเธอตกลงปลงใจนั้นกับใครไป
สำหรับฉันก็ต้องได้แค่เข้าใจ
จับมือถือแขน เดินควงเหมือนแฟนไม่ได้
ก็ต้องเข้าใจเธออย่างนั้น
สำหรับฉันก็ทำได้แค่รอเธอไปวันๆ
หวังว่าคงมีวันหนึ่งนั้นเธอเลือกฉัน..รักกันไป
สำหรับเธอบอกว่ารักไม่ได้
ไม่เคยรักกันก็บอกมาเลยดีกว่าไหม
จะให้ความหวังทำไมนักหนา
สำหรับเธอไม่เคยคิดลึกซึ้งเหมือนที่ฉันให้เธอตลอดมา
ไม่จริงจังก็บอกลา.....พร้อมจะเข้าใจ
12 พฤศจิกายน 2550 20:22 น.
นางพยาบาลตัวน้อย
คนเก่าที่เคยอยู่ในใจ
ไม่ว่าเมื่อไร...ข้างในใจเธอก็คงมีแต่เขา
ความรัก..ที่เกิดเพียงจอมปลอมของเรา
...ก็ได้แต่เฝ้ามองดูมันพังทลาย
เธอยังไม่ลืมเขาคนนั้น
คนที่ยืมข้างกัน อย่างฉัน ก็ยังคงเป็นคนที่ไม่มี ความหมาย
...เป็นแค่ความผิดพลั้งจากการตัดสินใจ
ร่วมเข้ามาแชร์หัวใจ ไม่จริง
ฉันก็ได้แต่รอวันอยู่อย่างนี้
รอมองดูความรักที่ฉันมีให้ถูกทำร้าย
รอวันเจ็บ รอเธอรู้ตัว รอเธอจากไป
ก็ได้แต่รักหมดใจ แต่ทำอย่างไรก็ไม่ได้หัวใจเธอ
หน้าส่วนตัว
2367
