19 กันยายน 2550 21:54 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
เจ้ากระต่ายหูยาว
นั่งจ้องมองจันทร์เจ้า ฝันใฝ่
แสงนวล ยวนใจ
อยากอยู่ใกล้ สักวัน
กระต่ายหูกาง
วาดหวัง อยู่อย่างนั้น
นั่นจันทร์ นะจันทร์
สูงเกินฝัน เจ้ากระต่ายไพร
กระต่ายช่างฝัน
ผ่านไปเนิ่นนาน ยังฝันใฝ่
เป็นตำนานของคนไม่เจียมใจ
หมายปองของสูงเกินไป
. . ไ ม่ เ จี ย ม ตั ว . .
.. .. .. .. .. .. .. ..
คิดเล่น ๆ ค่ะ
ช่วงนี้มืดเร็ว ยังกลับไม่ถึงบ้าน
พระจันทร์ก็ขึ้นแล้ว
.. .. .. .. .. .. .. ..
18 กันยายน 2550 21:26 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
.. .. .. .. .. .. .. ..
อบอุ่น อ่อนหวาน
ผสานอยู่ในความหม่นหมอง
ถึงหมายปอง
ที่ได้ครอบครอง ก็แค่น้ำตา
อบอุ่น อ่อนหวาน
ซ่าน.. ด้วยรสขมปร่า
อยากโทษกาลเวลา
ที่พบกันช้าเกินพอดี
อบอุ่น อ่อนหวาน
แค่เพียงวันวาน ก็แค่นี้
เป็นรอยกลางใจที่มี
เป็นความรู้สึกดี ที่ถูกทำลาย
อบอุ่น อ่อนหวาน
ที่หว่านเมล็ดลึกร้าย
ก่อเกิดต้นไม้ในใจ
ที่ยืนต้นตาย แค่ข้ามวัน
อบอุ่น อ่อนหวาน
แค่อ่อนไหวไปตาม ความฝัน
เรื่องราว เรียงราย ร้อยพัน
แท้ที่ความจริงนั้นแค่ลวงตา
อบอุ่น อ่อนหวาน
ผสาน ความอ่อนล้า
รู้ว่าต้องตัดใจลา
แล้วก็รู้ว่า.. คงไม่ลืม..
.. .. .. .. .. .. .. ..
18 กันยายน 2550 20:57 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ล า ง - ล า ง . .
ห่าง.. จนมองไม่เห็น..
หมอกบังตา.. ภูผาพาเร้น..
หรืออะไรพาให้เป็น.. อื่นไป..
จ า ง - จ า ง . .
แค่ห่าง.. ก็เป็นคนใหม่..
ช่างลืมง่ายดาย..
ทิ้งคนคอย.. ให้คอยหาย.. ใจทดท้อ..
บ า ง - บ า ง . .
ความผูกพันที่ไม่มีวันสานต่อ..
อยู่ไหน.. จะไปง้อ..
แค่ขอ.. ขอแค่ความรู้สึกดี - ดี..
จ า ง - จ า ง . .
ระบายสีบนโลกกว้าง.. ยามนี้
ความคิดถึง.. แทนด้วยสีใดก็ไม่พอดี..
นอกจากความเสียใจที่.. แทนด้วยสีของน้ำตา..
ล า ง - ล า ง . .
หรืออยากให้ความห่างบอกความรู้สึกว่า..
ไม่เคยอยู่ในสายใจ..
..และไม่เคยเห็นในสายตา..
โปรดอย่าทำอย่างนี้เลยนะ..
..เพราะถ้าคุณอยากจะฆ่า..
..ก็ขอแค่โทรมาบอกว่า.. ไม่รักแล้ว..
.. .. .. .. .. .. .. .. ..
17 กันยายน 2550 17:17 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ลบรูปจากคอมพิวเตอร์
ลบเบอร์ออกจากมือถือ
ลบเรื่องราวเก่า ๆ ลบชื่อ
ลบว่าคุณคือใคร
ลืมว่าเคยได้รู้จัก
ลืมว่าเคยเกือบจะรัก ฝากใจให้
ลืมว่าระหว่างเราเคยเป็นอะไร
ลืมว่าใครเคยสำคัญ
จะหมุนเวลาย้อนกลับ
ไปในวันที่ไม่เคยรับรักใครทั้งนั้น
ยังไม่เริ่มต้น ยังไม่ผูกพัน
ไร้ซึ่งความสำคัญใด ๆ
อาจไม่ใช่คนเก่งกล้า
แต่จะตั้งหน้าตั้งตา ลืมคุณให้ได้
และไม่เข้มแข็งพอที่จะเก็บคุณไว้
เพราะคุณไม่เคยจริงใจอะไรเลย
.. .. .. .. .. .. .. ..
16 กันยายน 2550 16:58 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ในความนิ่งเฉย..
เคยสนใจกัน.. บ้างไหม..
รู้จักมานาน.. เคยผูกพันบ้างไหมหัวใจ..
เคยรู้หรือเปล่าว่าใคร.. แอบมอง..
ในความเคยคุ้น..
แต่ไม่เคยมีความอบอุ่น.. เกี่ยวข้อง..
แอบฝากใจหมายปอง..
ไม่รู้จะต้องทำอย่างไร..
ในคำว่า.. เพื่อน..
รู้สึกเหมือนกำลังถูกทำร้าย..
รักนะ.. รัก ๆ ๆ ๆ รักมากมาย..
เพียงแต่ไม่กล้าบอกออกไป..
..ว่าใจรัก..
.. .. .. .. .. .. .. ..
ในรถ.. บนเส้นทางกลับบ้านหลังเลิกงาน..
ระยะทางไม่ไกล.. แต่ใช้เวลาเกินชั่วโมง..
เพราะรถติดมากกกกกกกกกกกกก..
แต่เป็น 1 ชั่วโมงของความสุขอย่างแท้จริง..
เพราะได้ฟังเพลงโดยไม่มีคนอื่นรบกวน..
ไม่มีเสียงลูกค้า.. ไม่มีเสียงเจ้านาย..
ไม่มีเสียงโทรศัพท์..
บางทีฝนตก.. ดีเจก็เปิดเพลงเหงา ๆ ..
บางทีแดดจัดจ้า.. ดีเจก็เปิดเพลงอารมณ์ดี..
ยิ่งตอนนี้.. ปลายฝนต้นหนาว..
คลื่นวิทยุที่ฟังกำลังจะจัดคอนเสิร์ตเพลงเก่า..
ก็เลยได้ฟังหลาย ๆ เพลงที่ไม่ได้ฟังนานมากแล้ว..
ยกตัวอย่างเช่นเพลงนี้..
.. .. .. .. .. .. .. ..
เมื่อดวงใจมีรัก..
ดั่งเจ้านกโผบิน..
บินไปไกลแสนไกล..
หัวใจฉันก็ลอยลับไป..
ถึงแดนดินถิ่นใดนะใจ..
โอ้.. ดวงใจเจ้าเอ๋ย..
.. .. .. .. .. .. .. ..
ฟ้าแดง - แดง..
ตะวันรอน - รอน..
คิดถึงคนบางคนจังเล๊ยยยยยยย..
เฮ่อ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !
.. .. .. .. .. .. .. ..
เมื่อต่างเราก็รัก..
จักเกรงกลัวฉันใด.. ใจเรานั้นแน่นอน..
ขอให้เธอมั่นใจรักจริง..
รักเธอจริงมั่นใจขอวอน..
ก่อนตัดใจ.. ร้างรา..
.. .. .. .. .. .. ..