4 ตุลาคม 2550 04:24 น.

“ for get me not : อย่าลืมฉัน ”

นั่งยิ้มริมระเบียง


ระยะทางห่างไกล

อย่าให้ระยะใจ ยิ่งห่าง

อย่าให้ความอ้างว้าง ทำให้ร้าง

อย่าให้รักจาง เลือนสายใย



อย่าลืมฉัน

อย่าลืมวันเคยใกล้

อย่าลืมความในใจ

ที่เคยบอกออกไป ด้วยผูกพัน



ระยะทางห่างไกล

อย่าให้ใจ ไกลกว่านั้น

เพราะยังคิดถึงเธอทุกวัน

อย่าลืมฉัน นะ นะ อย่าลืม




.. .. .. .. .. .. .. ..

บนโต๊ะทำงาน มีปฏิทินดอกไม้วางไว้อันหนึ่ง

แต่ละแผ่น แต่ละเดือน ภาพก็จะแตกต่างกันไป

จนถึงเดือนนี้ ตุลาคม 2550

เป็นรูปดอกไม้สีม่วง ชื่อ for get me not

.. .. .. .. .. .. .. ..


คำ ๆ นี้ ทำให้นึกถึงอะไรได้หลาย ๆ อย่างเลย

ทั้งที่บางอย่าง ลืมไปตั้งนานแล้ว

.. .. .. .. .. .. .. ..



จำได้ว่าเคยอ่านนิยายเรื่อง อย่าลืมฉัน

พระเอกกับนางเอกรักกันตอนเป็นนักศึกษา

แล้วก็มีเรื่องราวมากมายให้ต้องจากกัน 

พร้อมกับความแค้นที่ฝังในใจ

จนหลายปีผ่านไป ก็กลับมาพบกันอีกครั้ง

และการแก้แค้นก็เริ่มต้นขึ้น ........ อิอิ

คิดว่าหลาย ๆ คนคงเคยอ่านเนอะ

.. .. .. .. .. .. .. ..



for get me not : อย่าลืมฉัน

จริง ๆ อยากเขียนให้ได้หวานกว่านี้

แต่ว่า............. เวลาน้อยจัง..

ก่อน 7 โมงเช้าต้องจบงานเก่า

และพอเข้าออฟฟิศก็มีงานใหม่รอให้คิดอีก

ก็เลย ........................... (เขียนได้แค่นี้) .... แหะๆ




เอาเป็นว่า ช่วย ๆ กันเขียนดีกว่านะคะ

ใครนึกถึงอะไรกันบ้าง..

เมื่อได้เห็นคำ ๆ นี้






for get me not!




ช่วยแปะไว้หน่อยน๊าาาาาา

ขอบคุณค่าาาาาา!!!!!!!				
3 ตุลาคม 2550 05:06 น.

“ คิ ด ถึ ง ”

นั่งยิ้มริมระเบียง


ไม่ได้พบกัน นานจังเลย

แต่ก็ไม่เคย ลืมเลยนะ

ว่างเมื่อไหร่ก็แอบมาพบ มาสบตา

มาเพื่อบอกว่าคิดถึงทุกเวลา ที่ห่างกัน



ยังเป็นคนดี คนเดิมหรือเปล่า

หรือว่าเคยเหงา ก็ยังคงเหงา อยู่อย่างนั้น

รู้ไหม ตั้งแต่วันที่เราไกลกัน

มีเพลงดี - ดี เกิดขึ้นทุกวัน ฟังแล้วใจละลาย



คิดถึงนะ

วันเวลา ทำให้เข้าใจคำนี้ได้

คิดถึงทุกวัน คิดถึงแทบขาดใจ

ฝนตก ฟ้าร้อง ใบไม้ไหว..

ความคิดถึงก็วิ่งวุ่นในหัวใจตลอดเวลา



ไม่ได้พบกัน นานจังเลย

แต่ก็ไม่เคย ลืมใครเลยนะ

พรุ่งนี้ไป ก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมา

แต่ก็อยากให้รู้.. แม้จะไปไกลสุดฟากฟ้า..

ภาพเก่าก็ไม่เคยห่างตา.. ไม่เคยห่างใจ..





.. .. .. .. .. .. .. ..


หวัดดีทุกคนค่ะ......

คิดถึง ๆ ๆ ๆ ๆ

คิ้ดดดดดดดดดดด ถึงงงงงงงงง

แต่ว่างานเยอะมาก ๆ เลยไม่มีเวลาแว่บมา

วันก่อน ไปดอนหอยหลอดมาค่ะ

ที่สมุทรสงคราม..

ไปพักซาหมอง ไปนั่งเรือรอบ ๆ เกาะ

ไปกินปู ฯลฯ

ไปช๊าตแบตให้ตัวเอง ก่อนลุยงานต่อ


ฟ้าครึ้ม ๆ เรือลำเล็ก ๆ กะทะเลกว้าง ๆ

ฮื่ออออ สบายใจดีจัง

ว่าง ๆ แวะไปนะคะ.. ใกล้ กทม แค่ 80 กิโลกว่า ๆ

แต่ว่ามีอาหารอาาหย่อย ๆ มีบรรยากาศดี ๆ 

ยิ่งถ้ามีคนดี ๆ ไปด้วย 

แหม...... (ก็คงยิ่งดีไปกันใหญ่เนอะ) แหะ ๆ

.. .. .. .. .. .. .. ..





บอกอีกครั้งน๊าาาา

ว่าคิดถึงทุกคนจังเล๊ยยยย

ไปทำงานแล้วจ้าาาา

ว่าง ๆ จะแวะมาใหม่




บ า ย ย ย ย ย ย ย .

.. .. .. .. .. .. .. ..				
21 กันยายน 2550 02:16 น.

.. งานเยอะ ใจเพ้อ ฟุ้งฝัน ..

นั่งยิ้มริมระเบียง


ยิ่งงานยุ่ง ยิ่งฟุ้งฝัน

แค่ลมพัดผ่าน ก็เพ้อ

แค่ฟังเพลงเหงา ก็ละเมอ

แค่ไม่ได้เจอ ก็หม่นใจ


ยิ่งงานยุ่ง ยิ่งฟุ้งฝัน

กระจัดกระจายพัลวัน จนเป็นไข้

ต้องแยกหัวใจออกจากร่างกาย

พักความคิดถึงไว้..

. . แ ล้ ว ลุ ย ง า น . .







.. .. .. .. .. .. .. ..

ไปทำงานต่อแล้วค่ะ..

ตัดใจ ๆ ๆ ตัดใจ..

เพราะถ้าขืนยังป้วนเปี้ยนอยู่ต่อ..

ก็คงมีนั่นนี่ให้เขียนได้เรื่อย ๆ..

.. .. .. .. .. .. .. ..



หนุกหนานกะการนอนค่าาาาา

บ า ย ย ย ย ย ย ย . .

.. .. .. .. .. .. .. ..				
21 กันยายน 2550 01:48 น.

. . ดึ ก แ ล้ ว . .

นั่งยิ้มริมระเบียง


สงบ สงัดเงียบ วังเวง

นาฬิกาบรรเลง เพลงเก่า - เก่า

เรไรจิ้งหรีดกรีดเสียงเบา

น้ำค้างพราว เกาะยอดไม้ไกว


มืดสนิท มิตรหาย มองไม่เห็น

คนเคยเป็น เพื่อนแสนดี หนีไปไหน

รอบข้างร้าง ใจบรรเลง เพลงเดียวดาย

กว่าจะผ่านคืนนี้ไป คงซานซม


สงบ สงัดเงียบ วังเวง

นั่งหลับตาฟังเพลง ขื่นขม

ฟ้าครางครืนไกล ๆ สานสายลม

ปล่อยใจจม ความเหงา..

. . เ ศ ร้ า สั ก วั น . .




.. .. .. .. .. .. .. ..

จริง ๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่เขียนหรอกค่ะ..

ตรงกันข้าม..

คืนนี้ทั้งคืนคงต้องนั่งทำงานถึงเช้า..

โทษใครไม่ได้ด้วยนะ.. เพราะอยากงกเอง..

งานที่บริษัทก็วุ่นพอแล้ว..

ยังจะรับงานนอกกลับมาทำที่บ้านอีก..

.. .. .. .. .. .. .. ..


ช่วงนี้พักจิบกาแฟ..

แล้วก็บังเอิญได้ยินเพลงนี้..

ก็เลยแว่บมาเขียนกลอนค่ะ..

.. .. .. .. .. .. .. ..



ดึกแล้ว..

ข่มตานอนแต่หัวใจรุมเร้า..

ออกมายืนหาดาว ช่วยปลอบใจ..

ดึกแล้ว.. วุ่นใหญ่ใจร้อนรน..

.. .. .. .. .. .. .. ..

อยู่ไหน..

อยากจะรู้ ตอนนี้เธออยู่ไหน..

หลับสบายหรือไร ช่วยบอกกัน..

เอ่ยถามพระจันทร์ บอกฉันที..

.. .. .. .. .. .. .. ..

เขาคงนอนหลับอยู่..

ไม่รู้.. ไม่สนใจ..

ฉันเดียวดาย.. ก็ใครคิดถึงเธอ..

ฯลฯ




.. .. .. .. .. .. .. ..

นอกจากเสียงเพลงกับเสียงแอร์..

รอบตัวก็เงียบ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

อิจฉาคนได้นอนหลับจังเล๊ยยยยยย..

แง๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

.. .. .. .. .. .. .. ..				
19 กันยายน 2550 22:18 น.

นั่งยิ้มริมระเบียง


ไปนอนแล้วนะ

เดี๋ยวตีห้า มาเปิดคอมใหม่

เพราะลูกค้าบอกว่า..

ถ้างานไม่เสร็จ ---> ตายยยยย ๆ ๆ

จะแปลงร่างเป็นจอมมารร้าย ในบัดดล


คนมีตังส์ ก็งี้แหล่ะ เนอะ

เอาแต่ใจตัวเองเยอะ ๆ ๆ ๆ แถมขี้บ่น

พรุ่งนี้เถอะ จะแกล้งทำงานผิดไซค์ให้สาระวน

จะได้รู้ว่างานดี ๆ ต้องอดทน.. 

..อย่าเร่งจน --> คนทำงานรำคาญใจ..




.. .. .. .. .. .. .. ..

ทำเป็นเก่งอีกแล้ววววว

คิก ๆ ๆ

.. .. .. .. .. .. .. ..





ไปนอนแล้วจ้า.....

บายยยยยยยยยยยย..				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนั่งยิ้มริมระเบียง
Lovings  นั่งยิ้มริมระเบียง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนั่งยิ้มริมระเบียง