11 กุมภาพันธ์ 2552 01:13 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
กลีบบอบบางของดอกไม้
หรือจะทานทนไหวกับไอหนาว
ม่านหมอกหนา ปิดตาดาว
เรา......... พบกันช้าเกินไป
10 กุมภาพันธ์ 2552 21:42 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
พื้นไม้เก่า สีหม่น ทนดินฟ้า
ราวระเบียง เพียงทา ชมพูเศร้า
ที่นั่งพัก ปีกไม้ ระบายเทา
ลั่นทมขาว ชูก้านช่อ ล้อลมพราย
กลีบบอบบาง...
นวลสล้าง ร้อยรวง ดวงดอกไม้
ผู้ผ่านทาง ดอมดม ชมในใจ
งามไม่แพ้ ดอกไม้ใด เจ้าลั่นทม
หอมอ่อนจาง ลาง - ลาง ยามใกล้ชิด
หอมสนิท ยามอยู่แนบ แอบเรือนผม
หอมอบอวล อยู่บนหมอน นอนชื่นชม
หอมมาลัย ลั่นทม จางในใจ
ทอดกายล้า นอนมอง ท้องฟ้ากว้าง
เจ้าลั่นทม ปลิดกลีบคว้าง ลงเคียงใกล้
ดั่งจะปลอบ โอ้ใจจ๋า อย่าอาลัย
วันนี้เหนื่อย พรุ่งนี้คลาย แค่หลับตา
พื้นไม้ซีด สีหม่น กับคนเหงา
ตะวันลับ สลับดาว ลอยฟ่องฟ้า
ระรวยรื่น ชื่นกลิ่นร่ำ ดวงจำปา
พักสายตา ริมระเบียง เคียงลั่นทม
มินตรา
๑๐ กุมภา ๕๒
9 กุมภาพันธ์ 2552 21:21 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
หัวใจจม คมคำ จนข้ามรุ่ง
วนเวียนมุ่ง ตกตระหนัก รักบานฉ่ำ
ยาพิษอาบ ฉาบน้ำตาล หวานน้ำคำ
อยากจะรู้ ที่เอ่ยพร่ำ ความจริงไหม?
หรือเพียงแค่ เพราะอารมณ์ สุดข่มเก็บ
จึงเอ่ยคำ ซ้ำเติมเจ็บ คนอ่อนไหว
หลับตาตรอง ลองนิ่งคิด สิทธิ์เป็นไป
ฉันคนนี้ แค่คนใหม่ เพียงแค่นั้น
หากพลั้งพลาด วาดหวัง ร่วมสร้างก่อ
ตามเพลิงพ้อ ขอให้เป็น ดั่งเช่นฝัน
คงไร้จุด หยุดยืน ทุกคืนวัน
ยามก้าวล้ำ ดื้อรั้น สู่ฝันไกล
จำอำลา น้ำตาเก็บ เจ็บแค่นี้
ชาติหน้ามี ขอร่วมฝัน พบกันใหม่
หากเป็นคู่ ชู้ชื่น ใช่อื่นไกล
ขอสมัคร รักใคร่ เพียงสองเรา
ปล่อยใจจม คมคำ จนข้ามรุ่ง
หมายมาดมุ่ง ข้ามพ้นคืน ฝืนเหน็บหนาว
ก้มหน้าซ่อน ไม่กล้าพบ สบตาดาว
ยอมรับร้าว เกินกำหนด หยดน้ำตา
9 กุมภาพันธ์ 2552 04:05 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ตีสามแล้ว
พรุ่งนี้คงไม่แคล้วเป็นหมีแพนด้า
มีหลุมดำแปะสองตา
เท้ากาวิ่งวุ่นวาย
ตีสามแล้วจริง ๆ นะ
เข็มนาฬิกาไม่หยุดเคลื่อนไหว
เหลือบดูงาน..... ว๊ายยยย... ตาย...
เหลืออีกตั้งมากมายก่ายกอง
ตีสามแล้วนะ
ต้องชะโลมสองตาด้วยยาหม่อง
สองมือค้ำคางไว้ไม่ให้กอง
ก่อนตั้งใจไตร่ตรอง ลุย (งาน) ต่อเอย...
9 กุมภาพันธ์ 2552 03:42 น.
นั่งยิ้มริมระเบียง
ฝนตกจากฟ้า
ระริกไหวไลลาร่วงเป็นสาย
ความรักกวักมือเรียกไกล - ไกล
มาเล่นน้ำฝนกันไม๊.... สนุกนะ...
บอกตัวเองว่าไม่อยากเปียกปอน
ไม่อยากเป็นไข้ ตัวรุ่มร้อน ในวันหน้า
แต่หยาดฝนเย็นฉ่ำ ก็ทำให้ไม่อาจละสายตา
จึงก้าวเท้าออกมา วิ่งไล่จับกับหัวใจ
ฝนตกจากฟ้า
เจ้าความรักจูงมือไล่คว้าความอ่อนไหว
ท่ามกลางฝนพร่างโปรยปราย
ยอมแล้วนะ ยอมทั้งใจ...
... ยอมเปียกปอน ...