22 พฤษภาคม 2549 19:26 น.
นัฐรัญ
รวงข้าวสวยสีทองทั่วท้องทุ่ง
ชาวนานุ่งม้อฮ้อมพร้อมเคียวข้าว
เกี่ยวด้วยแรงกายท่วมเหงื่อเลือดเขียวคาว
แปรเป็นข้าวเม็ดพราวให้สูกิน
ไอ้พ่อค้าหน้าเลือดเชือดใจข้า
โก่งราคาโกงกำไรเพิ่มหนี้สิน
มันกินเหลารสเลิศละมุนลิ้น
ส่วนกูรินน้ำปลาคลุกข้าวร่ำไป
นี่นะหรือความเท่าเทียมมนุสสา
จงบอกมาว่ามีในชาติไหน
ที่ไม่มีเลยคือแผ่นดินไทย
เพราะไอ้พวกมือถือสากปากถือศีล
ก่อนจะนั่งเก้าอี้พูดดีเลิศ
พอได้นั่งคอก็เชิดทำตัวหีน
แม้กำแพงทำเนียบสูงกูจะปีน
แล้วเอาตีนกูเตะมันตกตมตาย
เคียวโค้งคมลับไว้ใช้ทุกเมื่อ
เกี่ยวโดนเนื้อเลือดพุ่งออกเป็นสาย
เหมือนพวกมันกดขี่ทั้งใจและกาย
แทบมลายทั้งที่ยังมีลมปราณ
ลูกหลานเอ๋ย อย่าขายสมบัติข้า
อย่ามัวคิดแต่ราคาไม่สืบสาน
ฤาจักกินขนมปังทุกวันวาร
ลืมสิ้นงานเกี่ยวข้าวของยายตา
กูก็ยังเกี่ยวข้าวดำนาอยู่
ส่วนสูไปสนฮอทดอก แฮม พิซซ่า
พวกนายทุนทำหัวหมุนปั่นราคา
ผู้แทนที่ข้าเลือกไว้ไม่สนใจ
กูยากจนค้นแค้นแสนสาหัส
อัตคัตสิ้นเส้นทางแสนสดใส
กายกูโทรมใจกูทรุดเจียนบรรลัย
เคียวของกูจะไล่ทุกข์ที่โศกตรม
กูจะเอาเคียวเกี่ยวคอทรราช
ให้สมความแค้นอาฆาตคาวขื่นขม
ที่ทำกูชาวนาไทยทุกข์ระทม
ฆ่ามันจมธรณีด้วยคมเคียว
18 พฤษภาคม 2549 15:57 น.
นัฐรัญ
orchid is beautiful among many flowers
the butterflies like to have sweet drink
orchid likes a valuable ring
orchid likes the king in the dark forest
orchid likes the girl
likes the pearl in the ocean
men wanna be the companions
because the enchanting of the virgin
all girls, you should to be the orchid
beautiful, intricate, terrific
not gullible, not promiscuous and not feign
you must to do as a refined girl
หน้าส่วนตัว
1577
