27 พฤศจิกายน 2547 23:47 น.
นัฐรัญ
เพียงเราร่วมใจกันคนละนิด
ภาวนาดวงจิตให้แจ่มใส
เริ่มยิบจับกระดาษมาหนึ่งใบ
เอาดวงใจใส่ไปกับนกกระเรียน
ให้นกนี้เป็นสื่อสันติภาพ
ให้เพื่อนไทยเราได้ทราบความห่วงเหียน
ความรักชาติของเหล่าไทยเพียร
ดั่งแสงเทียนมิดับตลอดกาล
ให้สันติจงเกิดแก่โลกเถิด
ขอให้โลกเจิดจรัสสมัครสมาน
ขอให้มนุษยโลกสุขสราญ
มิตรภาพไพศาลชั่วนิรันดร
27 พฤศจิกายน 2547 23:43 น.
นัฐรัญ
บ้านเมืองเป็นสุขไซร้ ร่วมพัน หมื่นปี
ชาวไทยเกษมสันต์ ถ้วนหน้า
บัดนี้ไทยเราผัน เปลี่ยนแปลก
แตกแยกล้วนเข่นฆ่า พี่น้องพงษ์ไทย
สมานสมัครสา มัคคี
ไทยแต่บุราณนั้นมี ทุกผู้
ร่วมสู้ต้านไพรี หาญกล้า
พงษ์ไทยจึงได้อยู่ จนปัจจุบัน
เหตุไฉนไทยจึ่งฆ่า พงษ์ไทย กันเอง
เหตุไฉนต้องแตกไป เป็นอื่น
เหตุไฉนทิ้งกันได้ ทั้งพ่อ แม่ญาติ
เหตุไฉนไม่ร่มรื่น เปนหนึ่งดังเดิม
ขอเถิดร่วมกันเปลี่ยน ทัศนะ
ขอให้เลิกลดละ เข่นฆ่า
ขอให้เลิกฉาดฉะ ให้มา คุยกัน
เหล่าไทยจักดีกว่า ดังนี้แน่นอน
ไทยเรารักกันมา ตลอด
ไทยของเรานั้นปลอด ทุกข์เศร้า
ไทยไม่เคยพร่ำพรอด ขอร้อง ชาติใด
ไทยเป็นไทยของเรา ชั่วนิจนิรันดร
4 ตุลาคม 2547 20:26 น.
นัฐรัญ
ประเทศไทยแผ่นดินทองของผองข้า มีมารดาเป็นคงคาชลาศัย
แม่หล่อเลี้ยงชีพลูกเผ่าพงศ์ไทย ให้ลูกได้ใช้ทำกินบนถิ่นทอง
แม่พระธรณีค้ำจุนเกื้อ พระแม่เอื้อให้ดินไทยทั้งผอง
ให้ทำมาหากินตามทำนอง แม่รองรับเหล่าไทยให้ยืนยง
รวงข้าวที่ชูช่อเต็มท้องทุ่ง แม่โพสพมุ่งให้ลูกตามประสงค์
ประทานเสบียงแก่ลูกให้อยู่คง พร้อมดำรงบูรณะประเทศไทย
มาบัดนี้แม่ของลูกเจ็บปวดนัก เพราะลูกรักทำแม่น้ำตาไหล
ลูกไทยเสียสิ้นสามัคคีไป เป็นเหตุให้พระแม่ไทยนั้นโศกา
แม่น้ำที่เคยไหลนิ่งสงบแท้ บัดนี้กระแสเชี่ยวกรากมากหนักหนา
ไม่เป็นเหมือนสายน้ำเก่าที่เป็นมา ดั่งน้ำตาของแม่ที่ไหลริน
จากผืนแผ่นแดนประเทศอันปรองดอง แผ่นดินผองบัดนี้นั้นแตกสิ้น
โอ้แผ่นดินที่เปรียบดั่งแดนอินทร์ แผ่นดินไทยเปลี่ยนไปเป็นแดนยม
เม็ดข้าวแต่ละเม็ดที่กินไป ลูกไทยกินทิ้งกว้างแม่ขื่นขม
ยิ่งลูกเหยียบย่ำข้าวแม่ยิ่งตรม แม่ระบมทรวงในน้ำตานอง
เร่งรีบเร้าเร็วรวดเถิดลูกไทย อย่าละเลยปล่อยให้แม่เศร้าหมอง
ปฏิบัติสุจริตตามครรลอง จงตริตรองตามภาษิตพุทธองค์
ให้แม่น้ำกลับมาใสสะอาด ดั่งราษฎร์ไม่ทุจริตคิดผิดหลง
ให้แม่น้ำกลับมานิ่งสงบลง ให้แม่คงคาภูมิใจไม่มีคลาย
ให้แผ่นดินไทยสมัครสมาน แม่ธรณีสราญดั่งใจหมาย
ขอให้ไทยไม่มีจิตคิดทำลาย เราทั้งหลายจงช่วยกันเกื้อกูล
ให้ลูกไทยนั้นรู้จักคุณค่า รักษาทรัพยากรมิให้สูญ
ให้พระแม่โพสพสุขเพิ่มพูน ให้ชาติไทยจำรูญมุทิตา
แม่คงคาอยากให้ลูกสงบ แม่โพสพอยากให้ลูกรู้คุณค่า
แม่ธรณีอยากให้ลูกรักษา ความสมานฉันท์ในหมู่ไทย
ลูกจักปกป้องสมบัติของชาติ จักทำนุให้วิลาสพิสมัย
จักเคารพแม่ทั้งสามตลอดไป จักรักในบ้านเกิดแดนนอนตน
น้ำจะไหลนิ่งสงบไม่เชี่ยวกราก แผ่นดินจะไม่ถูกถากล้างกุศล
ทรัพยากรของไทยยังน่ายล เพราะคนไทยทุกคนสามัคคี
แม่คงคาทรงหล่อเลี้ยงลูกเลิศล้ำ แม่ธรณีค้ำจุนลูกสุขศรี
แม่โพสพทรงการุณย์ลูกรุจี ท่านทั้งสามนี้คือ แม่ของแผ่นดิน
หน้าส่วนตัว
2272
