ลมหนาวพัดมาเยือน จิตลางเลือนเตือนอีกครา ลมหนาวร้าวอุรา หวาดผวาทุกหน้าไป อยากให้ลมพัดหวน ดั่งโซ่ตรวนมัดตรึงไว้ มัดเธอด้วยรักไง ฉันอยากให้รักยั่งยืน ลมหนาวพัดคราวนี้ เช่นทุกทีที่ใจฝืน หมอกหนาไม่หวนคืน ผ่านวันตื่นหายลับตา ลมหนาวพัดสะท้าน อกร้าวรานไม่หาญกล้า มิหวนกลับคืนมา มีเพียงฟ้าอยู่คู่ใจ ดาวเดือนนั้นเป็นเพื่อน คล้อยลับเลือนแล้วหวนใหม่ รักฉันเป็นเช่นไร ลอยลับไปไม่หวนคืน