17 ตุลาคม 2544 23:49 น.
นักเลงกลอน
ฉันนั่งหัดเล่น3DMAXอยู่
ครั้นมองดูงานตนมันไม่สม
อยากจะเปลี่ยนกริยาอภิรมณ์
จึงเดินชมเพื่อนสร้างภาพ3D
ฟังแล้วรู้สึกธรรมดาไป
แต่ดูไอ้เพื่อนแก้วสหายศรี
หัวเราะด้วยชอบใจไม่รอรี
มีทั้งดาบมีดรองเท้าอยู่ครบครัน
แต่สหายหนึ่งกลับวิปริต
มันกลับคิดสร้างส้วมช่างน่าขัน
ครั้นสร้างแล้วยิ่งน่าอัศจรรย์
ดู๋ดูมันดันเหมือนอีกเสียนี่
17 ตุลาคม 2544 22:11 น.
นักเลงกลอน
พระพุทธกล่าวตายแล้วเกิดในภพหน้า
พระคริสต์ว่าตายแล้วได้ขึ้นสวรรค์
อันไหนแน่ความจริงสิ่งเที่ยงธรรม์
ที่กล่าวนั้นผมยังไม่รู้เลย
แต่ผมมีความคิดที่แตกต่าง
อาจงงบ้างครั้นฟังผมเฉลย
"ไม่มีสิ่งใดที่สูญไปเลย"
"เพียงไม่เคยคงรูปที่มีมา"
ผมคิดว่าความตายคือการเกิด
เพื่อกำเนิดชีวิตใหม่ในวันหน้า
ความตายคัดเลือกผู้สมรอดชีวา
ผู้มีค่าพออยู่สู้ต่อไป
แต่วันใดที่เรานั้นพ่ายแพ้
ต้องตายแน่ไม่ทนอยู่สู้ไหว
ความตายส่งเราไปเกิดสู้ต่อไป
ความตายไม่ให้เราสูญกายา
เมื่อตายไปเป็นเถ้าก็ถูกฝัง
"เซลล์"คุณยังไม่ตายหมดดอกหนา
คุณจะตื่นฟื้นขึ้นซึ่งชีวา
เป็นต้นหญ้าแถบสุสานนั้นเอง
17 ตุลาคม 2544 01:57 น.
นักเลงกลอน
ตัวฉันเองฉันนั้นอยู่ที่นี่
แต่สิ่งที่ตัวฉันนั้นสงสัย
ว่าคำฉันท์ทั้งหลายอยู่ที่ใด
ตัวฉันไซร้เหนื่อยจิตคิดสงกา
คำฉันท์ที่ไพเราะหายไปไหน
ฉันสงสัยไม่แต่งกันเลยหนา
ฉันเห็นนักกวีมีนานา
แต่จะมาแต่งฉันท์ไม่เห็นมี
อันคำฉันท์แต่งยากนั้นจริงอยู่
แต่ลองดูฉันคิดไม่น่าหนี
ลองหัดแต่งฉันท์จะยากอย่างไรมี
หรือติดที่ฉันไม่กล้าเท่านั้นเอง
16 ตุลาคม 2544 23:46 น.
นักเลงกลอน
ชีวิตหนึ่งเกิดมามีความฝัน
แต่เด็กนั้นเกิดมาอยากแข็งกล้า
เป็นวัยหนุ่มหวังคู่สมอุรา
วัยชราหวังบุตรหลานได้ดี
ตัวเราก็หนึ่งคนย่อมคิดฝัน
อยากจะได้ไอ้นั่นเป็นไอ้นี่
ความฝันนั้นมากมายหลายหลากมี
ฝันทั้งทีอยากให้สมอารมณ์ปอง
ตั้งเป้าชีวิตคิดฮึดสู้
อยากจะรู้ว่าเป็นหนึ่งไม่มีสอง
ถ้าเราฝันแล้วสมนึกก็น่าลอง
ผมเลยจ้องมองฝันแล้วก้าวไป
ทุกครั้งที่นึกหวังไม่สมนึก
ทุกครั้งที่รู้สึกไม่ทนไหว
ทุกครั้งที่ช้ำทรวงเพราะท้อใจ
เตือนตนไว้ "ฝันยังไม่สิ้น" เอย
16 ตุลาคม 2544 01:43 น.
นักเลงกลอน
ทำไมฉันจึงยืนอยู่ที่นี่
ที่ไม่มีหรรษาพาสุขสันต์
แม้เหล่ามิตรสหายจะเมินกัน
แต่ตัวฉันมาที่นี่เพื่ออะไร
บทกวีมีทั้งพาหัวร่อ
บทกวีมีข้อพาสดใส
บทกวีพาเศร้าสลดใจ
บทกวีพาใจให้ล่องลอย
ใช่ความสุขที่ได้เฝ้าแต่คอยฝัน
ใช่ตัวฉันหลงเฝ้าคลายเหงาหงอย
ใช่กวีมีค่าดังเพชรพลอย
แค่นิดหน่อย "รักกวี" เท่านั้นเอง