22 กุมภาพันธ์ 2552 17:41 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เธอเชื่อใจในฉันนั้นหรือเปล่า
หนทางเราที่จะเดินใช่เกินฝัน
เพียงสองเรารู้จักว่า รัก กัน
ร่วมแบ่งปันความทุกข์สุขที่มี
วันข้างหน้าเราจะอยู่คู่กันไหม
ร่วมแรงใจฝ่าฟันเหมือนวันนี้
ยอมนะยอมแบ่งปันวันดีดี
ผ่านวันที่หลุดพ้นคนเดียวดาย
จะจูงมือกันไหมวันไหวหวั่น
วันที่ฝันถูกกระเทือนแทบเลือนหาย
วันที่จิตติดกระทบสบท้าทาย
วันที่สายใยชีวิตเหมือนติดเปลว
จะเอื้อมมือฉุดกันวันนั้นไหม
วันที่ใครสักคนต้องล้มเหลว
ช่วยพยุงผ่านกันวันเลวเลว
ข้ามหุบเหวแห่งทุกข์ฉุดดึงกัน
จะนับดาวคู่กันกับฉันไหม
ดาวแสนไกลใต้ราตรีมีอาถรรพ์
บนทุ่งราบดาวระยับนับอนันต์
หยุดเวลาให้ฉันรับขวัญเธอ
จะผ่านวันผ่านปีที่นี่ไหม
ที่ที่ใจสองดวงห่วงเสมอ
ที่สายธารเอื่อยไหลใจละเมอ
ที่สายลมพร่ำเพ้อเมื่อเจอกัน
กุหลาบตกกลีบกระจายสลายแล้ว
แต่ใจแน่วรักแน่ไม่แปรผัน
ร้อนหรือเย็นเป็นไปได้ทุกวัน
แต่ใจนั้นคงมั่นและยั่งยืน....
-------------
(ไร้อันดับ)
15 กุมภาพันธ์ 2552 01:25 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ยามจะกินจะนอนอาวรณ์เจ้า
ทุกค่ำเช้าดูแลมิแปรผัน
อุ่นเอ๋ยอุ่นใดในชีวัน
เท่าแม่นั้นรักยิ่งใหญ่กว่าใครเอย
--------------
๑. แม่ถักทอก่อรักตระหนักจิต
คือชีวิตผู้ให้ใจเฉลย
ทั้งโลกากว้างใหญ่ใครเปรียบเปรย
รักเปิดเผยไร้รอบไร้กรอบเกณฑ์
เปี่ยมด้วยใจที่ให้สายใยรัก
โลกตระหนักความจริงยิ่งเฉกเช่น
รักของใครในพื้นภพสยบเร้น
รักแม่เด่นเหนือใจใครทั้งปวง
๒. หญิงชราผ่ายผอมตรอมใจอยู่
เจ้ารับรู้บ้างไหมใครห่วงหวง
ยังรอเจ้ากลับไปใช่ภาพลวง
ดาวลับร่วงจากฟ้าตั้งตารอ
ตาฝ้าฟางของแม่แลหาเจ้า
ผ่านขุนเขาฟ้าไกลทำไมหนอ
หรือลูกแม่ถูกใครให้ชะลอ
มัดกับตอผูกตรึงจึงไม่มา
เจ้าคงทรมานมานานแล้ว
โอ้ ดวงแก้วคงคิดถึงคะนึงหา
ผ่านคืนวันหนาวเหน็บเจ็บกายา
ผ่านเวลาผ่านห้วงทั้งดวงใจ
ถ้าเจ้าหนีมาได้ให้หาแม่
หญิงแก่แก่คนนี้มีใจให้
จะปกป้องคุ้มเจ้าเฝ้าผองภัย
เหลือบลิ้นไรไต่ตอมพร้อมชีพพลี
ถ้าเจ้าไม่กลับมาฟ้าคงดับ
ประกายวับวาบหายตรงใจนี้
จะอ้อนวอนเทพไทให้ปรานี
คนไม่ดีปล่อยเจ้าแม่เฝ้าครวญ....
---------------
(ไร้อันดับ)
6 กุมภาพันธ์ 2552 15:16 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
มองทะเลไร้คลื่นในคืนนี้
ดวงฤดีเศร้าตรมไม่สมหวัง
อยากกลับคืนวันเก่าเก่าของเราจัง
กลับสู่ฝั่งฟ้ากว้างที่ห่างไกล
คลื่นทะเลเคยตลบสงบนิ่ง
มองทุกสิ่งเงียบงันพลันสงสัย
เคยผูกพันผันเปลี่ยนหมุนเวียนไป
คงเหลือไว้รอยอาลัยในดวงตา
ทะเลเจ้าเงียบงันในวันทุกข์
ทิ้งความสุขปลุกฝันอันไร้ค่า
เจ้าเคยโหมท้าทบสบมรรคา
วันเวลากลับกลายมลายพลัน
เจ้าทะเลไร้คลื่นตื่นหรือหลับ
เจ้าวิ่งจับสิ่งใดในความฝัน
แมลงน้อยดอกไม้ป่าพล่าชีวัน
ตราบกัปกัลป์ฝันใฝ่แค่ใจเดียว
เจ้าทะเลเงียบสงบสยบขวัญ
เคยมีกันวันก่อนตอนแลเหลียว
ตาประสบพบเห็นเพ็ญรูปเคียว
เกาะเก็บเกี่ยวดวงจิตคิดถึงคุณ
ทะเลดั่งไร้คลื่นไม่ตื่นหรือ
จงยึดถือมิตรภาพอาบไออุ่น
ณ. ปลายฟ้าแสนไกลใจละมุน
เพียงเจ้าหนุนอุ่นจิตสู่นิทรา...
-------------
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
1851
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
