6 พฤศจิกายน 2553 08:39 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
หนทางเดินใช่โรยโดยกุหลาบ
เธอคงทราบความจริงในสิ่งนี้
อุปสรรคมากหมายทั้งหลายมี
รออยู่ที่ทางผ่านมานานเนา
ฟ้ากำหนดกฎกรรมขึ้นจำเพาะ
คงให้เหมาะแก่กรรมที่ทำเขา
หรือปลดเปลื้องผลกรรมที่ทำเรา
ฟ้าคงเอาบวกลบแล้วกลบกลาย
เมื่อฟ้าสร้างเธอมาในหล้าโลก
ให้ความโศกเกิดก่อเหมือนต่อสาย
ให้ความทุกข์อุปสรรคมาทักทาย
ฟ้าคงหมายสิ่งใดเพื่อให้ทำ
หรือฟ้าอยากให้เธอเจออุปสรรค
ให้ผ่านรักผ่านหนาวผ่านคราวช้ำ
ให้ผ่านทุกข์ผ่านภัยเพื่อให้จำ
แล้วให้นำทุกอย่างผ่านทางเดิน
ให้เธอได้แข็งแกร่งเหนือแหล่งหล้า
พร้อมฟันฝ่ากล้าโดดแม้โขดเขิน
ไม่ยึดติดผิดหวังแม้บังเอิญ
พร้อมเผชิญอุปสรรคที่ทักทาย
แล้ววันหนึ่งเธอผ่านเส้นทางนั้น
คงถึงวันปรีดาน่าใจหาย
หากเธอมองย้อนหลังเคยฝังกาย
เธออาจหมายยิ้มร่าน้ำตานอง.....
---------------
(ไร้อันดับ)
15 ตุลาคม 2553 23:27 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เธอเป็นหญิงยิงเรือทำเพื่อรัก
เธอชอบทักผู้ชายชม้ายหา
เธอส่งเมล์เที่ยวหลอกบอกสัญญา
แล้วเอามาประจานในบ้านกลอน
เธอเขียนกลอนอุ่นไอสายใยสวาท
อาละวาดคู่ปรับจับสั่งสอน
เธอให้เลือกชายหนึ่งพึงสังวร
ที่เหลือต้อนเก็บไว้เพื่อใช้เอง
เธอตั้งชื่อกลอนเธอดูเลอเลิศ
รักบรรเจิดต้องห้ามตามข่มเหง
จริงหรือหลอกบอกไปไม่กลัวเกรง
เธอครื้นเครงแสดงรักสมัครชาย
เธอสร้างภาพรักลูกผูกพันผัว
แต่เกลือกกลั้วกลกามช่างงามหลาย
เธออวดตัวทำท่าหน้าไม่อาย
เหมือนหลอกควายกินหญ้าที่นาดอน
เธอหลั่งน้ำตารักถักนิตติ้ง
เหมือนถูกทิ้งให้เศร้าเฝ้าทอดถอน
บีบน้ำตาต่อชายคล้ายละคร
โลกอาวรณ์กากีปีสองพัน
---------------
30 กันยายน 2553 09:09 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ด้วยเกิดมาอ้วนดำเพราะกรรมเก่า
ไม่หล่อเหลาเท่าฟิล์มคนยิ้มหา
เปรียบกับเคนหน่อยคงปลงอนิจจา
เปรียบกับป๋าต็อบไซร้ปีใหม่เมิน
มาเห็นข่าวคาวคาวเรื่องสาวหนึ่ง
ไร้ที่พึ่งคลอดลูกถูกสรรเสริญ
ผมก็แสนสนใจจึงใคร่เชิญ
เพราะบังเอิญเกิดมากำพร้าเมีย
หากไม่มีใครรับนับเป็นญาติ
ขอบังอาจลงสมัครช่วยนับเสีย
จะชงนมอาบน้ำแม้ยามเพลีย
ขอมายเดียร์เห็นใจในคนจน
เรื่องเก่าเก่าน้องผ่านงานไปบ้าง
ไม่คิดต่างห่างไกลใจฉงน
ไม่พิสูจน์ความจริงสิ่งวกวน
ดีเอ็นเอไม่สนหรอกคนดี
หากว่าน้องตกลงคงไม่ช้า
จะจัดหาขันหมากหลายหลากสี
จะบอกสื่อตีข่าวเรื่องราวมี
หากแอนนี่เห็นด้วยผมช่วยเอง.....
------------
(ไร้อันดับ)
29 กันยายน 2553 15:05 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
เสียงปี่พาทย์กังวานในงานศพ
ตะวันพลบโพล้เพล้ชวนเหว่ว้า
สาดสีแสงแฝงเศร้าในเงาตา
เหล่านกกาลาลับกลับคืนคอน
ร่างเธอนอนทอดกายอยู่ในนั้น
ดอกไม้จันทน์สีขาวราวฟูกหมอน
แฝงความเศร้าตรึงตราใจอาวรณ์
อกสะท้อนก่อนนี้เคยมีกัน
ร่างที่นอนนิ่งเงียบเย็นเฉียบแล้ว
ไร้วี่แววปรารถนาจากตาฝัน
ไร้ความรักถักทอที่รอวัน
ไร้พระจันทร์วันที่ไม่มีเธอ
ต่อไปนี้ใครนะจะเคียงข้าง
เคยมีร่างเธออยู่คู่เสมอ
เคยมีเราก่อนนั้นทุกวันเจอ
ฉันคงเก้อเพ้อหาทุกนาที
เมื่อฉันตื่นจากนอนทุกตอนเช้า
คงเปลี่ยวเปล่าเศร้าจิตจนคิดหนี
กับนิยามความจริงทุกสิ่งมี
ทั้งชีวีที่เหลือเพื่อใครกัน
เสียงปี่พาทย์กังวานในงานศพ
ตะวันพลบโพล้เพล้คนเหหัน
เขาสุมฟืนก่อไฟดอกไม้จันทน์
น้ำตาฉันพลันร่วงจากดวงมาน...
------------
(ไร้อันดับ)
27 สิงหาคม 2553 08:02 น.
นักสืบ ไร้อันดับ
ฉันขับรถโดยสารแถวย่านนี้
วันเดือนปีวิ่งผ่านมานานแล้ว
หนทางไกลชนบทจรดแนว
เป็นทิวแถวทอดยาวทุกคราวมอง
แม้อยู่ไกลความเจริญเกินไปบ้าง
แม้หนทางยากไร้จิตไม่หมอง
ด้วยความเอื้ออารีมีครรลอง
ไม่เป็นสองรองใครแต่ใดมา
ด้วยน้ำใจชนบทหมดจดนัก
ต่างยิ้มทักทายกันวันเจอหน้า
ต่างเรียกพี่เรียกน้องมองสายตา
ด้วยทีท่าอบอุ่นและคุ้นเคย
เขาเป็นชายร่างใหญ่หัวไหล่กว้าง
ขึ้นกลางทางวางท่าทำหน้าเฉย
สวมแว่นดำปิดตาท่าละเลย
ไม่เอื้อนเอ่ยวาจาต่อหน้าใคร
กระจกหลังเห็นเงาเขานั่งนิ่ง
ตอนรถวิ่งไม่สนคนไหนไหน
แม้คนแก่เด็กน้อยห้อยโหนไป
ไม่สนใจลุกให้นั่งสักครั้งเดียว
เขาทำตัวไร้น้ำใจมากไปแล้ว
ไม่มีแววรู้สึกนึกแลเหลียว
ความรู้สึกฉันมีเริ่มตีเกลียว
อยากจะเหนี่ยวคอถามเรื่องน้ำใจ
เขาลุกขึ้นกดออดให้จอดรถ
ตาฉันจดจ้องมองเพราะตรองไว้
พอเขาก้าวเท้าลงตรงบันได
ฉันเหยียบเบรครถไปในทันที
เขากระเด็นหลุดออกไปนอกรถ
ฉันยังจดจำภาพตราบวันนี้
ร่างเขากลิ้งตรงหน้าขาไม่มี
ขาเหล็กที่ฉันเห็นกระเด็นลอย
...................
(ไร้อันดับ)
หน้าส่วนตัว
2299
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนักสืบ ไร้อันดับ
