เคยเกี่่ยวก้อยสัญญาในความรัก         ยังพิทัษคำมั่นมิเลือนหาย เหตุใดหลอน้องถึงทิ้งพี่ชาย               ข้างๆกายคงมีชายหมายมอง วันและเดือนลื่่นจากไปช้าๆ               สุดเหว่ว้าอ้างว้างและหมดหมอง แม้มิอาจได้เธอมาครอบครอง            พี่่ยังรอบังอรเพราะสัญญา อาจจะมีบางคนว่าพี่บ้า                     เสียเวลาที่รออย่างเพ้อเจ้อ เพราะหัวใจฉันนั้นมีเพียงเธอ             รอเสมอถ้าเธอจะกลับมา เคยนั่งวาดวิมาณในความฝัน            ว่าซักวันเธอคงกลับมาหา แอบร้องไห้คนเดียวทุกเวลา             คำสัญญายังฝังอยู่ในใจ เคยมีคนเข้ามาเพื่อชิดใกล้              เปิดหัวใจลองคบอย่างหรรษา สิ่งที่ทำก็แค่ค่าเวลา                       เพียงหวังว่าซักวันฉันจะลืม เหมือนฟ้าแกล้งให้ฉันทรมาน           ยามวิกาลระทมอย่างสุกฝืน ภาพเธอนั้นติดตาทุกค่ำคืน             ว่าเรายื่นอยู่คู่กันตามสัญญา......

ฉันบังคับฉันดุฉันโหดร้าย  ขึ้โวยวายอารมณ์เสียอยู่เสมอ เธอคงไม่อยากพบไม่อยากเจอ   สายตาเธอคงมองว่าฉันเลว ฉันกรีดกั้นทุกอย่างในความคิด  เหมือนนำพาชีวิตเธอตกเหว ฉันไม่สนแม้ใครว่าฉันเลว ฉันแหลกเหลวเพียงหวังเธอได้ดี ที่ฉันคอยดุด่าค่อยว่าร้าย โปรดเข้าใจความหมายฉันให้ดี ใช้หัวใจของเธอที่เธอมี ลองคิดดูอีกทีที่ฉันทำ ไม่จำเป็นที่ฉันต้องเสแสร้ง แกล้งแสดงทำเหมือนให้เธอขำ ฉันคนนี่..นี้แหละที่จะนำ พาเธอนั้นไปยังฝันตามใจเธอ อาจจะดูโหดร้ายในสายตา อาจจะดูเหมือนคนบ้าอยู่เสมอ ฉันแค่หวังให้เธอได้พบเจอ ทางที่เธอต้องการตลอดมา ซักวันหนึ่งเธอคงรู้และเข้าใจ ว่าเหตุใดฉันถึงคอยดุด่า ถึงวันนั้นเธอคงสุขอุรา จงรู้ว่าครูอาจารย์นั้นหวังดี.....