17 มีนาคม 2548 09:45 น.
นริน
เป็นความรู้สึกดีๆ
ที่ต่างมีให้กัน
เราไม่จำเป็นต้องผูกพัน
หรือคบกันเหมือนคนรัก
เป็นเพื่อนเหมือนผ่านมา
และห่วงหาเช่นคนรู้จัก
พบหน้าก็ทายทัก
เพราะเราต่างรู้จักและเข้าใจ
ต่างไม่เคยคิดเป็นอื่น
กับความรู้สึกที่หยิบยื่นให้
คำว่าเพื่อน...เหมือนสายใย
เราจึงคบกันได้ยืดยาว
17 มีนาคม 2548 09:41 น.
นริน
เป็นผู้หญิงแข็งๆ
เธอว่าแห้งแล้งไม่อ่อนหวาน
ไม่ได้แกล้งทำให้รำคาญ
แต่ว่าทำหวานๆไม่ค่อยเป็น
เป็นคนซุ่มซ่ามไม่รอบคอบ
เธอเองไม่ชอบที่จะเห็น
ก็พยายามแล้วมันยากเย็น
เลยไม่อยากเป็นให้เหนื่อยใจ
เธอเองยังเคยบอกว่าไม่สน
ว่าฉันจะเป็นคนแบบไหน
ก็นี่แหล่ะ ที่รู้เห็นและเป็นไป
จริงใจที่สุดแล้วคนดี
13 กุมภาพันธ์ 2548 14:45 น.
นริน
...นับจากเวลานี้...
ไม่รู้จะเจอกันหรือเปล่า
แต่ละวันคงเงียบเหงา
วันเก่าๆ..คงไม่...กลับมา
เสียงเธอที่เคยได้ยิน
กลับมีแต่เสียงร่วงรินของน้ำตา
เหว่ใดไม่เท่าเหว่ว้า
ไม่มีใครมาปลอบโยน
พบแล้วก็ต้องพราก
ยามจากแสนหมองหม่น
....ฉันก็อีกหนึ่งคน...
ที่ต้องทนกับ....การรอคอย...
อยากเก็บเธอ..เอาไว้ในความรู้สึก
อยู่ส่วนลึกของหัวใจ
จะไม่ขอลืมเธอ...ไม่ว่าจะนานเพียงไหน
ทั้งหัวใจ..ฉันให้เธอ...
ก็เธอคือคนที่แสนดี
มีจิตใจ..มั่นคง...เสมอ...
โชคดีเหลือเกินที่มาพบเธอ
ให้เจอสิ่งที่...สวยงาม
13 กุมภาพันธ์ 2548 14:34 น.
นริน
อย่าหลอกว่ายัง....รัก....อยู่
คนที่ไม่รู้...มันหมดศักดิ์ศรี
ขอให้เธอบอกมาดีๆ
แทนสายตาเย็นชาที่มีให้กัน
อุปสรรคแค่ไหน...ไม่หวั่น
คืนและวันจะโหดร้ายสักเพียงไหน
ร้อยและพันปัญหาจะฝ่าไป
เพียงเธอยิ้มให้...ที่ปลายทาง
เก็บแรงสะอื้นของน้ำตา
ไว้ฟันฝ่าอปสรรคจะดีไหม
เก็บแรงที่ต้องเสียไป
อย่าร้องไห้เพราะผู้ชาย...ไม่รักดี
ยามต้องอยู่ห่างๆกันอย่างนี้
อยากถามคนดี...เธอรู้ไหม
มีหมื่นล้านความคำนึงและห่วงใย
...จากผู้หญิงขี้น้อยใจส่งให้เธอ
13 กุมภาพันธ์ 2548 14:26 น.
นริน
เพราะเธอไม่เคยเห็นคุณค่า
จึงผิดสัญญาต่อฉัน
เธอคงคิดว่าความผูกพัน
ก็มีแค่นั้น...ไม่สำคัญอะไร
....คำสัญญาที่มี....
เธอทำไม่ได้สักที...รู้ตัวไหม
แก้ตัวด้วยคำ...ง่ายง่าย
ฉันก็เจ็บได้ทุกที...ที่ทนทุกๆครั้ง
เพราะว่าหวังให้เธอรู้ใจที่มี
รักเธออยู่เต็มที่และคอยอยู่ตรงนี้
.......ทวงคำสัญญา........
หน้าส่วนตัว
917
