8 ตุลาคม 2552 09:09 น.
นริน
เจ็บแล้วเจ็บเล่า
จะมีใครเขารับรู้
ยืนหยัดยืนสู้
เขาคงไม่รู้อะไร
เจ็บจนใจอ่อนล้า
เจ็บจนใจแทบบ้า
เจ็บเพราะเธอเข้ามา
เจ็บเพราะว่า....ใจฉันมันอ่อนแอ
18 มิถุนายน 2551 14:48 น.
นริน
24 ปี แล้วสินะ
มิน่าล่ะ...แก่ชึ้นอีกปี
วันเกิดของฉันปีนี้(14 มิ.ย.)
สนุกดี...มีเพื่อนมากมาย
เพื่อนๆร้องเพลงวันเกิด
วันที่แม่ให้กำเนิดฉัน
วันนี้ขอนะ...ขอสักวัน
วันพิเศษของฉัน
Happy Brith Day
22 เมษายน 2551 19:08 น.
นริน
คิดถึงหนุ่ม...เกาหลี
ไม่รู้มี...คนอื่นไหม
สาวบางเลน....นั่งน้อยใจ
โทรมาเล่าเรื่องราวบ้างก็ได้...สาวบางเลนยังคอย...
รู้ไหมคิดถึง..
24 ธันวาคม 2550 14:33 น.
นริน
เธอจะเคยบ้างไหม
ทุ่มเทให้ใครแล้วไร้ค่า
เขาไม่เคยห่วงใยใส่ใจในสายตา
ไม่เคยมีค่าให้จดจำ
ถ้าเธอเคยรู้สึกอย่างนี้
คงจำความรู้สึกที่มีนี้ได้
ว่าเธอเองก็เคยเสียใจ
ร้องไห้ให้กับคนเฉยชา
จะเป็นคำขอร้องสุดท้าย
ถึงจะจากกันไปก็ไม่ว่า
อย่าไปทำให้คนอื่นเสียน้ำตา
ให้คนไร้ค่าเสียน้ำตาแทนเขาเถอะคนดี..
2 กุมภาพันธ์ 2550 15:50 น.
นริน
เนื่องจากความรักตามใจไปทุกที่
จึงยังมีภาพใครในทุกหน
ถิ่นเคยเนาปรากฎเงาใครบางคน
ทั้งที่ตนอยู่ลำพังอย่างเดีนวดาย
ยินยอมนั่งต้องการฟังเสียงใครอยู่
ยังแจ่มชัดเต็มสองหูไม่พร่องหาย
ยังเรียนซ้ำลำดับภาพเก่าเรียงราย
ยังคงมีความหมายประทับทรวง
มีรอยยิ้มพิมพ์ใจยังอบอุ่น
เสียงไพเราะเสนาะคุ้นยังแหนหวง
ยังทบทวนหวนย้ำสิ่งทั้งปวง
ยังก้าวล่วงถิ่นเก่าเข้าวันวาน
หน้าส่วนตัว
1280
