12 มีนาคม 2552 21:11 น.
นรศิริ
เจ้าคงเจ็บปวดทั่ว ทั้งตัวใจคงเจ็บแสน
ห่างไกลในดินแดน หากหัวใจใกล้ชิดเธอ
แอบรักแอบชื่นชอบ แอบมอบใจให้เสมอ
แอบเก็บมาละเมอ ชื่นนิรันดร์ทุกวันวาร
เก็บเจ้าเอามาฝัน ผูกสัมพันธ์ทุกสถาน
เก็บเอาเยาวมาลย์ แนบหว่างใจในทุกครา
ถ้อยคำหวานล้ำซึ้ง เจ้าเป็นหนึ่งในชีวา
ชื่นชมภิรมณ์ยา สุขอุราในทุกคราว
เธอเป็นหนึ่งในทรวง ที่ฉันหวงแหนกว่าดาว
เธอเจ็บฉันปวดร้าว ทั้งหม่นเศร้าทุกคืนวัน
วอนไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ นิรมิตหายเร็วพลัน
อีกให้เจ้าจอมขวัญ โชคอนันต์นิรันดร์เทอญ
6 มีนาคม 2552 06:03 น.
นรศิริ
สุคติ
สะอาดใสเย็นฉ่ำทุกค่ำเช้า
เย็นใจเราคราสงบพบสิ่งสุข
ไร้ร้อนรนขวนขวายหาความทุกข์
เย็นยิ่งสุขเหลือล้ำมีธรรมครอง
ไม่เดือดร้อนกังวนหมองหม่นจิต
อีกไม่คิดกังวลให้หม่นหมอง
ไม่ยึดมั่นอะไรเอาไปครอง
ด้วยทั้งผองแน่แท้อนิจจัง
มีใดเล่าที่เรายึดไว้ได้
ร่างกายเราก็ยังถูกเผาฝัง
ไม่มีใดดอกหนาที่จีรัง
จะรักชังค่าเท่ากันเท่านั้นเอย
จงหมั่นสร้างทางทองไว้เทียวท่อง
ก่อนรูปกายร่วงกองอย่าเมินเฉย
กาลเวลานับวันจะผ่านเลย
ทั้งไม่เคยหยุดยั้งหรือรั้งรอ
ก่อนจะสายเกินไปให้หยุดคิด
ที่เคยผิดพลาดพลั้งช่างเถิดหนอ
เริ่มต้นใหม่ด้วยใจใสออ
สุขจริงหนอทางธรรมนำกมล
1 มีนาคม 2552 20:36 น.
นรศิริ
แนบเนาในทิพย์ทองอันผ่องใส
หากหัวใจไร้สุขทุกสถาน
มีชีวีอยู่ไปในวันวาร
เพียงเพื่อรอทรมานทั้งย่ำยี
มีชีวิตแต่ไร้สิทธิ์ที่จะใช้
มีหัวใจเพียงไว้ให้หมองศรี
ไร้ความสุขทุกเวลาทุกนาที
แล้วจะมีชีวีเพื่ออะไร
อิสรเสรีที่มีอยู่
ก็มีผู้เข้าครอบตีกรอบไว้
เป็นของเราก็เพียงลมหายใจ
กับรูกายที่ไร้ค่าควรชม
ดวงตาวันเปลี่ยนผันในวันพรุ่ง
จึงหวังมุ่งว่าใจได้สุขสม
อนิจจาตะวันมาก็ยังตรม
สุดท้ายจมคมมีดกรีดเชือดคอ
นี่แหละคือไก่ชนผู้ทนอยู่
ในสังเวียนต้องสู้ฆ่าเพื่อนหนอ
แม้นไม่เก่งความแกร่งไม่เพียงพอ
เจ้าของก็ต้องเชือดเลือดโลมดิน
หน้าส่วนตัว
797
