4 ตุลาคม 2552 13:08 น.
นรศิริ
ว้ายช่างน่าเกลียดขยะแยง
ปากแดงแดงเต้นไห้ดังไฟเผา
ทั้งกระทืบขยี้ซ้ำเหยียบย่ำเอา
ฉันดิ้นเร่าก่อนที่จะแหลกลาญ
ไม่เคยทำร้ายใครให้เจ็บปวด
ไม่ทำใครร้าวรวดอีกล้างผลาญ
การคดโกงไม่เคยมีในสันดาน
ใยประหารเข่นฆ่าไม่ปรานี
อยากบอกให้เธอรู้ผู้รังเกียจ
หยุดหยามเหยียดย่ำใจให้หมองศรี
แม้ไม่มีสมญาว่าผู้ดี
เทือกแถวฉันนั้นมากมีคุณธรรม
เกียรติ์ยศที่ยกยอต่อกันนั้น
น่าขบขันทำตัวมั่วสิ่งต่ำ
ล้วนหลายหลากมากมายเรื่องระยำ
การกระทำของผู้ดีเช่นนี้เอง
ต่างแข่งขันชิงดีบีทาเข่น
มิวางเว้นเพศวัยได้ข่มเหง
แม้นอยากดังอยากเด่นเป็นนักเลง
พรรคพวกของตนเองยังฆ่าลง
แสนสงสารมวลมนุษย์สุดอนาถ
แม้นใครพลาดถลำเหยียบย่ำส่ง
มิแม้นเหมือนพวกเรารักเผ่าพงศ์
อยู่ในดินดำรงสามัคคี
ทุกผู้ต่างทำงานประสานรักษ์
พรวนดินสวนพืชผักในทุกที่
ดินร่วนซุยพืชผักงามจำจงดี
สร้างสำนึกสักทีอย่าหมิ่นเรา
ไส้เดือนอย่างเรานิรโทษ
เราไม่เคยโฉดชั่วมั่วสิ่งเน่า
ไม่เคยคิดกิชั่วไม่มัวเมา
ไม่แย่งเอาของใครไม่เคยโกง
เรานั้นแสนซื่อหรือเซ่อบริสุทธิ์
จิตมนุษย์คดโค้งกว่าลำโขง
ทั้งสุดท้ายปลายทางคือลงโลง
ยังคดโกงโกงกินจวบสิ้นใจ
1 ตุลาคม 2552 17:57 น.
นรศิริ
ออกพรรษาหน้าหนาวก้าวมาสู่
กาลฤดูหมุนเวียนแปรเปลี่ยนผัน
อนิจจังอนัตตาสารพัน
หายั่งยืนนีรันดร์นั้นไม่มี
วันเวลาวารีมิหยุดยั้ง
ใครจักรั้งยื้อยุดฉุดวิถี
รีบสั่งสมคุณธรรมความงามดี
ก่อนจะสายเกินที่ไร้เวลา
ทำการใดไม่ได้ทำใจก่อน
ดับรุ่มร้อนภายในไม่กังขา
ที่เร่งเร้าร้อนรนผ่อนปรนนา
เฝ้าศึกษากายาของตัวเรา
แหล่งข้อมูลความรู้อยู่ที่นี่
หากศึกษาถ้วนถี่มิอับเฉา
ศึกภายในยากนักจักบรรเทา
จึ่งต้องเฝ้าพินิจพิจารณา
ทั้งสติสมาธิจงตั้งมั่น
อย่าไหวหวั่นอื่นใดใจผวา
สงบนิ่งเยือกเย็นเน้นทุกครา
จึงก่อเกิดปัญญาปัญหาคลาย
กรุณาหารูปภาพเกี่ยวกับพุทธศาสนาที่ท่านชอบมาลงให้ด้วยขอบ คุณค่ะ วันนี้อยู่คนเดียวจะรีบเข้าห้องพระแล้วค่ะ