7 มกราคม 2552 05:16 น.

คารวะยอดคนจริง

นรศิริ

ขอกราบยอดคนจริง
ไร้สรรพสิ่งมาเจือแจม
พิสุทธิ์ไร้สิ่งแซม
เติมแต่งแต้มดาวบนดอย

ไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรี
คุณความดีนี้เลิศลอย
สูรย์จันทร์สูงสุดสอย
ก็ยังด้อยกว่าใจงาม

นายทุนสั่งยิงทิ้ง
จนยอดหญิงต้องถูกหาม
ชีวีถูกคุกคาม
ถูกประนามว่าเถื่อนครู

ทุรัฐจับเข้าคุก
เธอทนทุกข์แสนหดหู่
ชาวโลกต่างอดสู
จึงช่วยครูรอดพ้นภัย

สอนศิษย์ทุกชนชั้น
หวังศิษย์นั้นต้องดีได้
คุณธรรมนำจิตใจ
สัมพันธ์ในทุกเผ่าพันธุ์

ทุกศิษย์ซึ้งพระคุณ
ครูการุณย์สมานฉันท์
ทุกคนเห็นสำคัญ
เทอดครูนั้นคือยอดคน

ประทีปลุ่มนำโขง
ผู้เชื่อมโยงดั่งสายชล
ซาบซึ้งในกมล
คือยอดคน.....ครูจันทร์แรม

เพลงครูจันทร์แรม

เหนือสุดเชียงรายชายแดนสยาม
ลือสมญานามแม่สายสะอึ้น
ใครเล่าจะรู้ทุกข์ตรมขมขื่น
กี่วันกี่คืนที่คอยเมตตาปรานี
ผู้หญิงคนหึ่งเธอจึงอาสา
เป็นครูบ้านป่าสอนเด็กให้มี
ความรู้อ่านเขียนเพียรสร้างความดี
ปัญหาที่มีแก้ด้วยการศึกษา (ซ้ำ)
ครูไม่อยากเห็นคนไม่รู้หนังสือ
ครูไม่อยากเห็นคนคือสินค้า
ครูไม่อยากเห็นคนต้องติดยา
ครูไม่อยากเห็นคนเป็นโสเภณี
อุดมการณ์คุณครูจันทร์แรม คุณครูจันทร์แรม
ดอกไม้แรกแย้มของมวลประชา
ค่ำคืนมืดมิดไม่ไร้แสงจันทรา
ถึงครูไร้ปริญญาก็ซึ้งค่าน้ำใจ

เดี๋ยวจะกลับมาตอบทุกความคิดเห็นในเย็นนี้วันนี้ตื่นสายเลยช้าไปค่ะขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ