29 มีนาคม 2552 12:47 น.
นรศิริ
ถูกเขารุมประณามหยามหยันด่า
สุดสงสารกานดาดวงสมร
คงขื่นขมระทมทุกข์ร้าวรอน
โอ้ขวัญอ่อนคงว้าเหว่อยู่เอกา
ในบางครั้งหวังดีอาจมีพิษ
เพียงน้อยนิดกลับกลายใหญ่นักหนา
คุณความดีที่ทำมินำพา
อนิจจาจริงมนุษย์ใจสุดกลวง
เมื่อคราล้มใครเล่าเขาจะฉุด
คราสะดุดใครเล่าเขาจะห่วง
ล้วนแต่คนเหยียบย่ำให้ช้ำทรวง
ผองเพื่อนปวงหลบลี้หนีห่างไกล
ครั้นมั่งมีมากมายคนรู้จัก
มากพวกพ้องปองรักมิผลักใส
นี่แหละคือมนุษย์สุดหยั่งใจ
แต่มิใช่...ฉันคนนี้ดอกที่รัก
ถึงใครเขาประณามและหยามหยัน
ก็ยิ่งผูกสัมพันธ์อันแน่นหนัก
เหมือนยิ่งผูกสายใยให้ฟูมฟัก
นับวันฝั้นทอถักมั่นรักเธอ
21 มีนาคม 2552 05:18 น.
นรศิริ
เหนือกว่ารัก
จากวันนั้นถึงวันนี้ที่ได้รัก
เรายังภักดิ์เพียงกันมั่นเสมอ
ทุกถิ่นทางย่างก้าวมีฉันเธฮ
มิเคยเผลอปันใจไปจากกัน
คือเงาของกันและกันนิรันดร์ชื่น
สรรพสิ่งอื่นอื่นมิใฝ่ฝัน
ด้วยรักเราเลอค่าอเนกอนันต์
สายสัมพันธ์นับวันจะแน่นเกลียว
แม้ใดอื่นหมื่นแสนมิแม้นเหมือน
ถึงดวงเดือนมอบให้ไม่แลเหลียว
รักเพียงเธอรักเสมอเพียงหนึ่งเดียว
มิเคยเลี้ยวลดใจไปจากเธอ
เธอคือหนึ่งตรึงในหัวใจฉัน
เป็นหนึ่งเดียวเท่านั้นมั่นเสมอ
ยกชีวีพลีหัวใจใฝ่บำเรอ
รักภักดิ์เธอนิรันดร์จวบวันวาย
กล้วยไม้ป่าที่บ้านกำลังแข่งกันออกดอก สวยงามมากที่นำมาลงคือเหลืองโคราชค่ะ
19 มีนาคม 2552 04:20 น.
นรศิริ
อะไรหนอที่เป็น เรา เราคือใคร อะไรเล่าคือตัวเรา
~ รูป คือร่างกาย
~ เวทนา คือความรู้สึก อารมณ์
~ สัญญา คือความจำ
~ สังขาร คือสภาพที่เกิดกับใจ ปรุงใจให้ดีบ้าง ชั่วบ้าง
~ วิญญาณ คือใจ
ธาตุทั้งสี่
ธาตุดิน
ธาตุน้ำ
ธาตุลม
ธาตุไฟ
ทุกข์ สุข ดี ชั่ว
ทรัพย์สมบัติ สวย รวย หล่อ
สามี ภรรยา พ่อ แม่ บุตร
อะไรเล่าที่เป็นของเราเราเอาไปด้วยได้เมื่อละโลก อะไรที่เป็นไปตามใจหวัง
แล้วเรายังจะแก่งแย่งกันอยู่อีกหรือ จะเข่นฆ่า ทำร้ายกันไปใยเล่า
ท่านที่รักนี่เป็นของฝากเมื่อข้าพเจ้าออกมาจากห้องพระ
ท่านใดจะเพิ่มเติม เสริมต่อให้เต็ม เชิญนะคะ ข้าพเจ้ายินดีและขอขอบพระคุณในความกรุณาค่ะ
16 มีนาคม 2552 05:25 น.
นรศิริ
เมื่อวางให้จิตว่าง ย่อมพบทางเย็นยิ่งหนอ
ผุดพราวขาวลออ ให้เกิดก่อปัญญาตาม
ทุกสิ่งเกิดที่จิต ใคร่ครวญคิดควรหักห้าม
สังขารเพิ่มเติมตาม จึงก่อเกิดการกระทำ
ระงับบังคับจิต ยั้งชีวิตไม่ถลำ
กิเลสไม่ครอบงำ สว่างใสในกมล
เมตตาแผ่อุทิศ น้อมนำจิตส่งกุศล
สรรพสิ่งทุกมณฑล จงเป็นสุขไร้ทุกข์ครอง
กรุณาอาทร หลีกทุกข์ร้อนพ้นภัยผอง
ยินดีกุศลครอง กับทุกผู้มุทิตา
เป็นกลางวางเฉยไว้ ด้วยจิตใจไม่เศร้าหมอง
อุเบกขาปกป้อง ไม่ร้อนเร่าแผดเผาใจ
12 มีนาคม 2552 21:11 น.
นรศิริ
เจ้าคงเจ็บปวดทั่ว ทั้งตัวใจคงเจ็บแสน
ห่างไกลในดินแดน หากหัวใจใกล้ชิดเธอ
แอบรักแอบชื่นชอบ แอบมอบใจให้เสมอ
แอบเก็บมาละเมอ ชื่นนิรันดร์ทุกวันวาร
เก็บเจ้าเอามาฝัน ผูกสัมพันธ์ทุกสถาน
เก็บเอาเยาวมาลย์ แนบหว่างใจในทุกครา
ถ้อยคำหวานล้ำซึ้ง เจ้าเป็นหนึ่งในชีวา
ชื่นชมภิรมณ์ยา สุขอุราในทุกคราว
เธอเป็นหนึ่งในทรวง ที่ฉันหวงแหนกว่าดาว
เธอเจ็บฉันปวดร้าว ทั้งหม่นเศร้าทุกคืนวัน
วอนไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ นิรมิตหายเร็วพลัน
อีกให้เจ้าจอมขวัญ โชคอนันต์นิรันดร์เทอญ