9 เมษายน 2552 08:42 น.
นรศิริ
ไฟ
ใช่ว่าไฟจะมีโทษมหันต์หากแต่ก็มีประโยชน์อนันต์เหมือนกัน
ไฟนั้นย่อมเผาทำลายทุกสิ่งให้มอดไหม้ เป็นผู้ทำลายล้างที่ยอดเยี่ยม
เมื่อไฟไหม้เราดับได้ด้วยน้ำ สารเคมี ดินฯลฯ
แต่ไฟภายในเราจะดับได้อย่างไร
- ไฟกิเลสตัณหา ราคะ
- ไฟจากการ เกิด แก่ เจ็บ และตาย เหล่านี้เราจะดับได้ฉันใด
เราไม่สามารถดับไฟหรือดับร้อนเหล่านี้ได้ด้วยอุปกรณ์ใดๆเลย นอกจากธรรมะของพระพุทธองค์เท่านั้นโดยเราจะดับที่ใจของเรา โดยตัวเราเท่านั้นแต่มันก็ได้เป็นครั้งคราว เพราะไม่ใช่อริยะเจ้า แต่ถ้าจะดับเป็นการถาวรนั้น จะต้องดับที่การเกิด การมีภพมีชาตินั่นเอง
######
มาเถิดเพื่อนรักจงมาดับไฟที่กำลังเผาใจเรา ด้วยการฝึกจิตปฏิบัติตามคำสอนของ
พุทธองค์เถิด เพื่อจะดับไฟนั้นนิรันดร์
เราคงจะเริ่มที่การทำใจของเรา ให้บริสุทธิ์ การให้อภัยทานแก่ผู้อื่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด
8 เมษายน 2552 15:26 น.
นรศิริ
เอิ้นลูกหลานคืนอิสานบ้านเฮา
หล่าเอ้ยพากันคืนมาเด้อหล่า
คืนมายามบ้านเก่าเฮาเด้อคำ
ตาเว็นตกต่ำคล้อยคอยเจ้านั่งนำ
สีก่ำก้อนให้โงโค้งอ่วยมา
พ่อแม่เศร้าคึดนำอุ่นบุญหลาย
สายคอเอ้ยให้ห่ำฮอนเด้อหล่า
ตาเว็นคล้อยคอยทางน้ำสร่างท่า
ฝูงนกกากะล่วงเข้าเฮือนเค้าเก่าหลัง
พากันกลับมาบ้านสงกรานต์มาม่วน
ชวนบ่าวสาวหนุ่มน้อยมายั้งฮ่วมฮัง
ฟังเสียงครืนครืนฟ้าปนน้ำตาแม่หลั่ง
แม่ตั้งตาท่าเจ้าคืนคืนเข้าฮ่วมเฮือน
ตกเดือนห้าเมษาหักฮ้อนเฮ่งเด้นอ
สาปลารอลูกน้อยใจข้อยสั่นสะเทือน
เดือนเทิงฟ้าเอิ้นขวัญตาคืนแถวเถื่อน
อย่าให้แก้มแม่เปื้อนใบหน้าน้ำตา
ให้มากินข้าวปุ้นบุญบ้านแม่เฮา
มากินข้าวกับต้มไก่ต่อนหนา
แม่สิปิ้งปลาค่อใหญ่ไว้ท่า
ผูกแขนลูกหล่าอยู่ดีมีแฮงตั้ว
5 เมษายน 2552 20:15 น.
นรศิริ
เมื่อยังไม่หลุดพ้นวนเวียนว่าย
ก่อกำเนิดเกิดกายวายเสื่อมสูญ
บ้างสถิตล้ำเลิศเจิดจำรูญ
อีกเพิ่มพูนสินทรัพย์นับอนันต์
ลางเกิดมาคับแค้นแสนลำบาก
ทนทุกข์ยากใจกายจวบวายขันธ์
จ่อมจมในลำเค็ญมิเว้นวัน
เหตุเพราะกรรม์สรรค์สร้างแต่ก่อนกาล
เมื่อยินดีในภพชาติปรารถนา
จะต้องวนเวียนมาวัฏสงสาร
สบทุกข์สุมรุมเร้าทุกวันวาร
ทรมานมิรู้จบหากภพยัง
เมื่อเบื่อหน่ายคลายติดจิตผ่องแผ้ว
คือดวงแก้วงดงามข้ามพ้นฝั่ง
ไร้ทุกข์สุขโศกเศร้าเข้าประดัง
นิพพานังปรมังสุขขังทิพย์ทางทอง
2 เมษายน 2552 19:22 น.
นรศิริ
สมเด็จพระเทพ
ขอเดชะพระสถิตเกล้า ชาวประชา
องค์พระรัตน์ราชสุดา ยิ่งแล้ว
พระเกียรติขจรหา สุดไม่
พระปารมีแผ่แพร้ว พสกซร้องสุขสมัย
ชื่นไทยทุกแหล่งหล้า ร่มเย็น
ดับทุกข์อันลำเค็ญ ทั่วแคว้น
ปุญญาพระบำเพ็ญ พูนเพิ่ม
พระราชกิจแม้น มุ่งสร้างสุขสันติ์
เอกลักษณ์เอกศักดิ์ศรี เอกจอมธีร์เอกจอมเธียร
เอกด้วยวิริยะเพียร ผดุงธรรมผดุงไทย
วิศิษฏ์ศิลปิน ทั่วทุกถิ่นทุกสมัย
ฉลองชนม์เฉลิมชัย เฉลิมชาติราษฏร์อุดม
น้อมมโนโมทนา น้อมเกศามาประคม
น้อมในใจนิยม ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
31 มีนาคม 2552 05:33 น.
นรศิริ
ทอดอาลัยในวันท้อ
ตะเกียกกายว่ายในทะเลทุกข์
อยากจะรู้สิ่งสุขสถิตไหน
ซุกแผ่นด้าวหลบบนฟ้าสุราลัย
หรืออยู่ในกลางใจของใครกัน
สำหรับผู้หมองหม่นที่ทนช้ำ
สิ้นสิ่งหวังหนุนนำช้ำโศกศัลย์
มีชีวีไร้ชีวาในทุกวัน
อยู่กับความจาบัลย์มิเว้นวาง
มาดมั่นหมายไว้ว่าเพลาหนึ่ง
คงจะถึงเวลาที่ฟ้าสาง
แม้นมืดมนทุกทิศถ้วนทุกทาง
ก็จะสร้างความหวังพลังใจ
สำหรับผู้ไร้หวังพังทุกสิ่ง
ก็ยังให้รักจริงทุกผู้ได้
ถึงจมในเหน็บหนาวร้าวฤทัย
ก็จะให้รักสุขในทุกคน
สำหรับคนคนนี้มีแต่ให้
เพื่อคนอื่นยิ้มได้ใจสุขล้น
ขออุทิศชีวิตเพื่อมวลชน
ให้ทุกผู้ไร้หม่นก็สุขใจ
หน้าส่วนตัว
830
