2 มกราคม 2552 05:48 น.
นรศิริ
อรุณฤกษ์เบิกฟ้านภาผ่อง
อรุณทองส่องหล้าอุษาใส
ดั่งคนที่มีหวังพลังใจ
ดวงฤทัยใสกระจ่างสว่างพราว
ชีวิตที่เป็นอยู่ดูสดชื่น
ประดุจคืนเพ็ญพร่างกระจ่างหาว
เคยหม่นหมองครองขมมานานยาว
หลากเรื่องราวเลวร้ายผ่านไปแล้ว
ทุกสรรพสิ่งจริงที่มีสองขั้ว
มีดีชั่วเรียงริ้วเป็นทิวแถว
คุณความดีคู่คนดีมิเคยแคล้ว
คนทำชั่วส่อแววว่าด่วนลง
ไม่เคยสาปแช่งด่าหรือว่าบ่น
หากแต่คนจิตชั่วมัวไหลหลง
อบายกามตามติดให้ปลิดปลง
ดั่งถูกส่งเหินห่างร้างความดี
สำหรับฉันผู้ใจบุญเคยหนุนเกื้อ
แทบไม่เหลือชีวาวายกลายเป็นผี
ถูกทำร้ายกระหน่ำทั้งย่ำยี
ทั้งที่ฉันปรานีช่วยฉุดเธอ
เธออาจไม่สำนึกในวันนี้
ฉันยินดีอภัยให้เสมอ
ขอเพียงชาตินี้อย่าได้เจอ
คนใจดำอย่างเธอนิรันดร์กาล
31 ธันวาคม 2551 04:09 น.
นรศิริ
ขอบคุณความอุ่นเอื้อ อารี
มวลมิ่งมิตรปรานี ยื่นให้
ทุกข์เทวษมากมี คลายหม่น ได้นา
ธารทิพย์ที่รินหลั่งได้ อุ่นแท้ธารใจ
ไตรรัตน์จงห่อหุ้ม มวลมิตร
ประเสริฐสิ่งสิงสถิต พี่น้อง
บรรเจิดแจ่มจรัสจิต ทุกเมื่อ เถิดเอย
เภทภัยอย่าพาลพ้อง สุขล้นนานนา
29 ธันวาคม 2551 03:40 น.
นรศิริ
เสียใจเท่ากัน
อยู่หรือไปความเสียใจก็ไม่ต่าง
จะลาล้างหรืออยู่คู่เคียงฉัน
ความเจ็บปวดรวดร้าวก็เท่ากัน
เพราะจุดยืนเรานั้นเส้นขนาน
เศษแก้วยังหลอมรวมร่วมกันได้
หากหัวใจแยกมากยากผสาน
สิ้นแล้วเยื่อไม่เหลือใยไม่ต้องการ
ความรู้สึกวันวานสูญสิ้นไป
เมื่อหัวใจไร้รักใยจักอยู่
เมื่อปวดร้าวทุกอณูใยสู้ไหว
เราจึงต่างถอยห่างร้างแรมไกล
นับแต่นี้ต่อไปไม่มีกัน
เราแยกทางเพื่อจะสร้างชีวิตใหม่
สู่เส้นทางสดใสทั้งเธอฉัน
ลากันทีก่อนที่เคยจาบัลย์
ภาพเก่าเก่าเรานั้นมันลบเลือน
เราเดินทางด้วยกันมานานนัก
ได้ประจักษ์ฉันเธอเสมอเหมือน
รู้ทุกสรรพจับได้ใครแชเชือน
จึงไม่ขอเปรอะเปื้อนคราบน้ำตา
เธอจะอยู่ไปฉันไม่ห่วง
อย่ามาลวงหลอกฉันนั้นเลยหนา
ได้กับเสียเท่ากันฉันขอลา
ขอจบฉากน้ำตาเท่านี้เอย
25 ธันวาคม 2551 03:58 น.
นรศิริ
หนี้กรรม
ทั้งคุณไสย์ยาพิษและยาสั่ง
โหมประดังรุมเร้าเข้ามาหนา
หวังปล้นปลิดชีวิตให้มรณา
อนิจจาคงกรรมเก่าของเราทำ
มาชาตินี้จึงมีเวรสาปส่ง
แทบปลดปลงชีวาพาถลำ
แม้จะรู้ก็ต้องทนรับกรรม
สุดชอกช้ำหัวใจให้ระบม
ทั้งที่รักทั้งพระคุณมาหนุนทับ
หวังจะดับชีวาจนสาสม
เร่งทำร้ายกายใจให้ระทม
ให้สิ้นลมลงไปดังใจปอง
หากไม่รู้สักนิดถูกคิดฆ่า
คงไม่ปวดอุราใจกลัดหนอง
คงไม่หม่นอุราน้ำตานอง
คงไม่ต้องแอบร้องไห้ทุกค่ำคืน
อีกนานไหมกว่าจะใช้เวรกรรมหมด
จะรันทดอีกกี่วันฉันสุดฝืน
หรือชีวีนี้เกิดมาเพื่อกล้ำกลืน
จะต้องยืนหยัดสู้อยู่กี่วัน
ได้แต่หวังหวังว่าฟ้าสว่าง
คงลาร้างฤดีที่โศกศัลย์
ด้วยกุศลที่ทำมาค่าอนันต์
ส่งชีวีที่จาบัลย์พ้นเวรา
ทั้งที่รู้แต่ให้อภัยสิ้น
ไม่ถวิลมีกรรมกับใครหนา
ขอเพียงหมดกรรมเก่ารุมเร้ามา
หวังชาติหน้าไม่มีเท่านี้พอ
อโหสิกรรมแม้เขาจะทำร้าย
ไม่มุ่งหมายให้รับผิดหรือคิดก่อ
อเวราโหนตุเท่านี้พอ
สุขได้ก่อเกิดที่ใจอภัยกัน
24 ธันวาคม 2551 05:27 น.
นรศิริ
สวัสดีพี่น้องผองหมู่ไทบ้านกลอน นรศิริมาแถมพรให้ฮุ่งเฮืองเหลืองเหลื่อม
คันปีหนูไปแล้วงัวทองมาเทียวท่องขอให้พวกพี่น้องสุขล้นสู่คน
ขอให้มีมากล้นเงินทองไหลหลั่ง เพิ่นผู้มีความหลังงวมเศร้าให้หายสิ้นอย่ามี
ในปีนี้ใหห้สมหวังดังว่า โชคชะตากะให้ขึ้นดีล้ำสู่แนว ให้เขาแซวๆเว่าวาสนาสูงส่ง
มีแต่ขึ้นอย่าด่วนลงเด้อพวกพี่น้อง เขายอย่องว่าดี จบท่อนี่สิลาลงโค้งอ่วย
ลาก่อนเด้อหล่อ สวย ขอให้พวกหมู่ท่านสำราญถ่อนอยู่สู่ยามเด้อ
ร้อยมาลัยจากใจของคนยาก
นำมาฝากพี่น้องผองสหาย
ให้สุขสมอารมณ์ปองอย่าเสื่อมคลาย
ภยันตรายใดใดอย่าแผ้วพาน
สบแต่สิ่งดที่ดีในชีวิต
มากมีมิตรล้ำค่ามหาศาล
คนชั่วช้าเหินห่างชั่วกาลนาน
สุขสราญเริงรื่นชื่นฤทัย
หวังสิ่งใดสมหวังดังใจเถิด
ให้ก่อเกิดกุศลบุญหนุนแจ่มใส
อย่าพานพ้องทุกข์โศกทั้งโรคภัย
สุขสดใสท่วมท้นทุกคนเทอญ
โชคดีปีใหม่นะคะพี่น้องบ้านกลอนทุกท่าน
หน้าส่วนตัว
847
