21 ธันวาคม 2549 10:29 น.

เพื่อศักดิ์นักสู้

นพบวรนครพิงค์

ไม่ต้องการความสงสารจากใครสิ้น
                        ไม่ชอบมีชวิตติดแผ่นดิน
                        โดยดูหมิ่นถูกสมเพทเวทนา
                        ไม่คิดง้อขอใครให้ช่วยเหลือ
                        ความจุนเจือจากใครไม่เคยหา
                        ไม่ชอบให้ใครกล่อมย้อมอุรา
                        เรื่องพึ่งพาอาศัยไม่ต้องการ
                        ไม่ขอรับทรัพย์ใดจากใครหมด
                        ทั้งลาภยศสดใสลาภไพศาล
                        ไม่หวังให้ใครหนุนบุญบันดาล
                        ชอบผลงานทุกอย่างสร้างด้วยตัว
                        ไม่เคยหวังพลังจากใครด้วย
                        ยามมอดม้วยมิให้ใครคุ้มหัว
                        ไม่ยอมให้ใครประมาทว่าหวาดกลัว
                        วานคนชั่วช่วยใดไม่เคยคิด
                        ขอภูมิใจในศักดิ์ของนักสู้
                        ขอเป็นผู้ทระนงความทรงสิทธิ์
                        ขอจองหองผยองศรียิ่งชีวิต
                        ขอมีจิตโอหังกำลังคน
                        มีสองขามายืนบนผืนภพ
                        มีตาครบคู่สมองมาส่องหน
                        มีสองมือถือพิทักษ์รักษ์ค่าตน
                        มีกมลมาเพื่อเชื่อตนเอง 
                        
                        
                        
                        				
20 ธันวาคม 2549 20:09 น.

เดือนที่สูงเกินคว้า

นพบวรนครพิงค์

ใจเอยใจม่อนข้า                   หมายสูง
             เจ้าแว่นทิพย์เทียมยูง                 ย่างฟ้อน
             ข้าเจ้าแม่นอย่างฝูงกาต่ำ             ศักดิ์เนอ
             ไหนจักบินขึ้นซ้อนเอี่ยงแอ้ม       แก้มนาย
                  วาสนาชายใฝ่เฝ้า                   เดือนงาม
             แหงนผ่อหมายตาตาม                  ติดต้อย
             เดือนสูงส่องแสงวามวาดโลก        งามเนอ
             เดือนจักละหนีจ๊อยจากแล้ว          ลืมชาย				
20 ธันวาคม 2549 10:49 น.

ความกล้าแห่งชีวิต

นพบวรนครพิงค์

กล้าแกร่งใช่กล้ากร้าว
                   กล้าคว้าดาวใช่เหยียบคน
                   อ่อนด้อยใช่อับจน
                   ทุกถนนใช่ทางตัน
                   ต้อยต่ำก็แต่ตัว
                   แต่หัวใจกล้าใฝ่ฝัน
                   หนามขวากจะฝ่าฟัน
                   เมื่อถึงวันจะแซงไป
                   มีมือและมีตีน
                   กล้าป่ายปีนฤาหน้าไหน
                   จะขวางทางแห่งชัย
                   จะลุยให้โลกร่ำลือ 				
19 ธันวาคม 2549 12:41 น.

จากยอดดอย

นพบวรนครพิงค์

อยู่บนดอยหนาวเหน็บชีวิตยิ่ง
                     ที่พึงพิงอุ่นใจในบังเกอร์
                     นอนกอดปืนแนบกายคิดถึงเธอ
                     ใจพร่ำเพ้อถึงเธอเพียงผู้เดียว
                           ถึงจะรักแต่ต้องหักความรักไว้
                     หน้าที่ไงสำคัญยิ่งหนักหนา
                     ทหารไทยปกปักนครา
                     ปวงประชาสำคัญยิ่งสิ่งใด
                          ลูกกระสุนห่าระเบิดจะรับไว้
                     ถึงตายไปไม่เสียใจในภายหลัง
                     ได้คุ้มชาติคุ้มชีวิตคุ้มชีวัง
                      ได้ป้องกันสยามไว้ก็ภูมิใจ
                            ถึงหนาวนี้หนาวเหน็บบนดอยสูง
                       ขอน้องมุ่งส่งใจมาให้พี่
                       ฝากลมอุ่นถึงพี่นะคนดี
                       อีกกี่ปีจะได้กลับพบคู่ใจ				
17 ธันวาคม 2549 21:53 น.

ค่าวอดีตเชียงราย

นพบวรนครพิงค์

รุ่งแสงทองสาดส่องขอบฟ้า
                              ส่องลงมาตี้พระธาตุดอยตุง
                              จาวล้านนาบูจาไว้สูง
                              หื้อเรืองรุ่งอยู่กู้ดินฟ้า
                              เป็นนาบุญศูนย์รวมจิตใจ๋
                              ดุจมาลัยร้อยปวงดอกไม้
                              สาธุชนต่างยกยอด้วยดวงมาลย์
                              พุทธคุณรู้ตื่นเบิกบาน
                              สุขสราญด้วยพระศาสนา
                              ยกมือไหว้สาพระธาตุดอยตุง
                              ยามค่ำลงต๋าวันลงลับเหลี่ยมดอยผา
                              เสียงซึงสะล้อดังแว่ววมา
                              เสียงครวญทอผ้าปั่นด้ายดัง
                              เป็นจังหวะวิถีชวิตล้านนา
                              เสียงระฆังดังกังวาลวังเวงแว่ว
                              แว่วเสียงปี่จุ่มหลวงฟ้อนผีมดผีเม็ง
                              ตบมะผาบป้าดฆ้องก้องกระหึ่ม  จาวบ้านครื้นเครง
                              หมู่เฮาร่งเก็บดอกจำปี๋จำปาสะบันงายมหลานต๋า
                              หมู่เฮาม่วนใจ๋ได้หันของดีตี้เมืองเจียงฮาย
                              ประเวณียี่เป็งดูยิ่งใหญ่
                              รดน้ำดำหัวปี๋ใหม่เมือง
                               ชีวิตรุ่งเรือเมืองวัฒนธรรม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนพบวรนครพิงค์
Lovings  นพบวรนครพิงค์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนพบวรนครพิงค์
Lovings  นพบวรนครพิงค์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนพบวรนครพิงค์
Lovings  นพบวรนครพิงค์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนพบวรนครพิงค์