ความเคลือบแคลงแฝงในหัวใจรัก ดั่งหนามหักตำคาพาเจ็บฝืน มิถนัดเดินนั่งแลทั้งยืน จักคงคืนก้อเมื่อยามยอกหนามคลาย ผิคนรักด้วยกันมิมั่นจิต มิสนิทสัมพันธ์ที่มั่นหมาย ดุจกินน้ำเห็นปลิงเที่ยววิ่งวาย ก้อมิคลายใจหักหวนตักกิน เช่นเราท่านมั่นอยู่กับคู่รัก ต้องมาหนักจิตน้อยถ้อยถวิล สร้อยสวาทขาดแล้วแคล้วยุพิน เสียเจตน์จินต์จำนงหวังที่ตั้งใจ ยามเมื่อรักหนักไว้หัวใจนี้ จะถึงที่เจตน์ประสงค์จำนงได้ เรือนรักหลักมั่นเหลือด้วยเชื่อใจ สมานไว้ซึ่งรักสามัคคี.