25 สิงหาคม 2551 23:46 น.
นครา ประไพพงศ์
พี่น้องครับ....
พร้อมหรือยังจะย่อยยับ ณ ที่นี่
พร้อมหรือยังจะต่อสู้ไพรี
ที่มันย่ำเหยียบขยี้ผืนดินไทย
พี่น้องครับ...
มาเถอะปรับทัศนคติใหม่
เพื่อหนทางศรัทธาธิปไตย
เพื่ออะไร ? และอะไร ? .... มากมายครับ
มาเถอะตะโกนด่า...
พวกโกงกินตากหน้า สับปลับ
ตะโกนไล่บดขยี้ให้ย่อยยับ
ร่วมขับแรงเคลื่อนเพื่อนพี่น้อง...
ร่วมต่อสู้เพื่อศรัทธาอันยิ่งใหญ่
หรือเพื่อผลประโยชน์ใคร....เกี่ยวข้อง
แสวงหาสันติปรองดอง
หรือเรียกร้องให้เกิดกลียุค
ประชาธิปไตย...
มิใช่พวกมากลากบุก
ประชาธิปไตยที่ล้มลุก
เพาะบ่มไม่ทันสุก...ก็หนอนกิน
ศรัทธาในขอบเขตเหตุผล
รู้ต้นรู้ปลายรู้สิ้น
รู้ตัวว่าทำอะไรได้ยลยิน
รู้ว่าแผ่นดินต้องการอะไร...
สิทธิแห่งศรัทธามาปกป้อง
เรียกร้องรู้ขอ...ต้องรู้ให้
เดินตามต้องแน่แก่ใจ...
อย่าหลงใหลให้เขาจูงจมูกเดิน....
3 เมษายน 2551 09:57 น.
นครา ประไพพงศ์
....คนขี้เมาสองคนบ่นอุบอิบ
"เบื่อเมียชิบ...ทำไงดี...เพราะขี้บ่น"
"ยี่สิบปีที่อยู่....กูสุดทน"
"แช่งให้มันตายให้พ้น...ไม่สนใจ"
"ทนอีกหน่อย ทนอีกหน่อย คอยอีกนิด"
คู่คอเหล้าสะกิด...ส่งเหล้าให้
"กินเหล้าเพื่อน กินเหล้า กินเข้าไป"
"ตับแข็งตายเมื่อไหร่...ได้พ้นเมีย"
28 กุมภาพันธ์ 2551 10:05 น.
นครา ประไพพงศ์
...กูจะสาปแช่ง...
ให้ทุกแห่งในแผ่นดินร้อนระอุ
ให้ไฟเก่าลุกโถมโหมปะทุ
เพื่อให้กูถึงลุบารมี
...กูจะใช้มนต์ดำแห่งอำนาจ
คว่ำบาตอริกูทุกที่
สาปแช่งให้ทุกข์ทนโลกีย์
ให้คนดีหันมาฆ่ากันเอง
...กูจะยุแยงพวกมนุษย์
ให้ยื้อยุดโง่งมข่มเหง
แย่งชิงความเป็นใหญ่ไป่เกรง
จะละเลงเลือดทาท่วมแผ่นดิน
...พวกมึง...
จะถึงจุดจบถ้วนทั่วสิ้น
ทุรยุคทุกระแหงอาจิณ
กระเสือกดิ้นทุกวิญญาณทุรชน
...คือมนต์ดำคำสาปแห่งแผ่นดิน
แย่งอยู่ชิงกินทุกแห่งหน
คำสาปจะศักดิ์สิทธิ์ ณ บัดดล
หากทุกคน...ลืมรัก...สามัคคี
15 กันยายน 2550 17:43 น.
นครา ประไพพงศ์
...........เหมือนบางอย่างหายไป
บางอย่างที่หัวใจฝันใฝ่ถึง
ในห้วงกาลแห่งความเหงาเฝ้ารำพึง
อยู่ในห้วงคำนึงอย่างเดียวดาย
...........หรือเพราะความห่างไกล
จึงรู้สึกเหมือนอะไรจะขาดหาย
เหมือนความผูกพันธ์นั้นมากมาย
แต่กลับไร้ความหมาย...ใดใด
...........ณ ค่ำคืนเหน็บหนาวที่ดาวหม่น
เหม่อมองฟ้าเบื้องบนอย่างหวั่นไหว
เหว่ว้า....อ้างว้าง....จับหัวใจ
เมื่อกระต่ายหายไป....จากเงาจันทร์
.......... หรือกระต่าย....จะลืมหน้าที่
หรือเบื่อหน่ายแหนงหนีหลบหน้าฉัน
หรือไม่มีใจสักนิด....คิดถึงกัน
หรือว่าอยู่บนนั้นทุกข์อันใด
.........เป็นห่วงน่ะกระต่ายเจ้า
หายหน้าไปจะเงียบเหงา.....บ้างไหม
โปรดรับรู้คนทางนี้ที่ห่วงใย
ฝากบอกไป.....ถึงกระต่ายใต้เงาจันทร์
8 กันยายน 2550 16:57 น.
นครา ประไพพงศ์
.......ได้ครับเจ้านาย
สบายสบายทุกงานผ่านฉลุย
เหนื่อยยากหนักหนาก็กล้าลุย
เจ้านายคุยฟุ้งไปได้เลยครับ
.......เสร็จทันแน่นอน
งานเร่งร้อนผมเตรียมตัวไว้พร้อมสับ
งานด่วนทันใจให้รีบรับ
จะคุยทับคุยโวโม้ยาวไป
.......ขอหน่อยเจ้านายครับ
เงินเดือนน่ะช่วยปรับหน่อยได้ไหม
งานน่ะทำเต็มที่เร็วทันใจ
แต่เงินเดือนไม่ปรับให้ไม่ดีนะ
.......เร่งงานเร่งอะไรได้ทั้งนั้น
จะเร่งปั่นงานให้ไปตามกะ
แต่ถ้าเร่งมากไปรู้ไว้ซะ
เดี๋ยวผมจะเสกให้เจ้านายครับ....