13 มีนาคม 2545 22:33 น.
นกตะวัน
พญาอินทรีสีฟ้ากางอ้าปีก
บินหลบหลีกโผไปเหนือไพรสัณฑ์
เห็นหมาป่าหอนมาช่างหัวมัน
ไม่สำคัญตัวของมันใช่ตัวกู
หมาป่าเห็นนกอินทรีดีใจยิ่ง
อยากจะซิ่งบินไปได้เข้าใกล้สู่
เพราะอดอยากเหล้ายานานพอดู
อยากสมสู่ Blue Eagle ให้เพลินใจ
12 มีนาคม 2545 18:00 น.
นกตะวัน
เรือลำน้อยจอดคอยลอยริมฝั่ง
ลมพัดหยั่งอย่างไรยังไม่เคลื่อน
คลื่นซัดสาดกระแสยังแชเชือน
แม้หากเคลื่อนเพียงเลื่อนแต่เบาเบา
เพราะเรือนี้มีเชือกดึงขึงเอาไว้
โยงยาวไปผูกไว้กับปลายเสา
คอยหยุดยั้งรั้งเรือเพื่อพวกเรา
เหมือนหนึ่งเฝ้าคอยเราริมนที
12 มีนาคม 2545 17:45 น.
นกตะวัน
สวยจริงนะสาวเจ้า
ทั้งผมเผ้าก็เงางาม
ริมฝีปากบอบบาง
สวยไม่สร่างชื่อไรกัน
จริงหรือรองเท้านารี
ช่างสวยสีดีปานนั้น
แดงสดงดงามพลัน
ดั่งสวรรค์สรรค์สร้างมา
สวยจริงแม่ยอดหญิง
น้องงามพริ้งยิ่งอยากคว้า
เด็ดไปคงไร้ค่า
ใช่ดอกหญ้าริมทางเดิน
12 มีนาคม 2545 06:14 น.
นกตะวัน
ฝากความหวานผ่านดอกไม้สายน้ำผึ้ง
ความคิดถึงใส่กลีบบางกลางใจขวัญ
เกสรน้อยร้อยลีลามาผูกพัน
มอบให้กันวันละช่อพออุ่นใจ
สวยแท้สายน้ำผึ้ง
งามสุดซึ้งตรึงตาใจ
ขาวนวลชวนใครใคร
ให้หลงใหลใคร่อยากชม
กลีบรีเริ่มคลี่บาน
งามตระการหวานสวยสม
หอมหวนชวนอยากดม
แต่แค่ชมคงพอใจ
สวยจังสายน้ำผึ้ง
ช่างหวานซึ้งเกินไม้ใด
เบ่งบานหน้าบ้านใคร
หลินหรือไม่ใคร่อยากรู้
หากไม่มีเจ้าของ
จะได้จองเอาไปสู่
ปลูกไว้ให้คนดู
คงงามหรูดูสวยดี
ยินดีมีคนชอบ
จะขอมอบหมดทั้งช่อ
ปลูกไว้หมายแตกกอ
ใครมาขอพอแบ่งปัน
ดอกนี้มีเจ้าของ
หมายจับจองปองใจมั่น
เขาชื่อนกตะวัน
ที่ตัวฉันนั้นเฝ้ารอ
12 มีนาคม 2545 06:00 น.
นกตะวัน
เห็นหลินเดินคนเดียว
อยู่โดดเดี่ยวกลางสวนสวย
อยากขอไปเดินด้วย
จะได้ช่วยชมสวนกัน
มะพร้าวทิวยาวดี
บ้านใครนี่ก็สวยสัน
ได้อยู่ตลอดวัน
กับหลินนั้นคงสุขดี
อยากรู้อยู่ไกลไหม
ทำอย่างไรไปที่นี่
วานหลินช่วยบอกที
จะเร็วรี่รีบลงไป
....
บ้านน้องอยู่ทางใต้
หากจะไปไม่เกินฝัน
เดินทางแค่หนึ่งวัน
อาจเร็วพลันถ้าจะบิน
บ้านสวนล้วนยินดี
จะคอยพี่เยือนถึงถิ่น
อยู่มาเป็นอาจิณ
ภาพเคยชินริมทะเล
ไปจริงหรือว่าหยอก
อย่าแกล้งบอกหลอกหันเห
ใจน้องคงว้าเหว่
เดินเตร็ดเตร่แต่ผู้เดียว
หน้าส่วนตัว
840
