21 เมษายน 2551 18:32 น.
ธ.ปฏิยุทธ์
วันดีดีที่เราอยู่ด้วยกัน
ไม่อยากให้เป็นความฝัน
อยากให้เรารักกันอยู่อย่างนี้
สัญญาได้ไหมว่าจะอยู่ด้วยรักและหวังดี
และต่อแต่นี้จะรักฉันคนเดียวคนนี้
ตลอดไป
เวลา
อาจพรากสิ่งที่แล้วมาให้พัดผ่านไปได้
แต่รักเรามิว่าจะมีลมแรง
มาพัดพาไปเช่นไร
เราสองจะจับมือและยืนหยัดสู้ไป
กว่าพายุจะคลาย
สัญญาสิที่รัก
ว่าจะไม่มีสิ่งใดมาหาญหักเราลงได้
ยอมเพียงสิ่งเดียวที่จะมาพลัดพราก
ให้เราจากกันไกล
คือ ความตาย เท่านั้นเพียงสิ่งเดียว จริง ๆ
21 เมษายน 2551 18:13 น.
ธ.ปฏิยุทธ์
กอดเธอ....
ใจยังคงพร่ำเพร้อ
คิดถึงแต่เธออยู่อย่างนั้น
โอบกอดเธอ โอบกอดความรัก
ในเวลาที่เรามีกัน
แม้ต่อแต่นี้จะเป็นเพียงความฝัน
ที่ค่อยเลือนไป
โอบกอดฟ้า
ในห้วงเวลาที่มิอาจรู้ว่า
เธออยู่แห่งไหน
จินตนาการกอดตัวเอง
เหมือนได้กอดเธอที่ปลายฟ้าไกล
ก็ยังคงพออบอุ่นอยู่ในหัวใจ
แม้ไร้เธอ
คิดถึง
ใจยังคงคำนึงไปสู่อีกฟ้าหนึ่งอยู่เสมอ
หวังว่าสายลมจะพัดหอบ
ห้วงคำนึงนี้ไปถึงเธอ
และช่วยแปลความรู้สึก
ว่ารักเธอคนเดียวคนนี้เสมอ..
...ตลอดไป...
หน้าส่วนตัว
998
