14 ธันวาคม 2547 17:36 น.
ธารินทร์
รักของเราอาจเบาบาง
ทนกับความอ้างว้างไม่ไหว
ทุกครั้งที่คิดถึงคนไกล
จึงร้องไห้ฟูมฟายอยู่อย่างนี้
รักของเราอาจเบาบาง
ความผูกพันมันจืดจางลงทุกที
ไกลกัน ไกลเกินไปแล้วนะคนดี
อ่อนล้าเต็มทีแล้วหัวใจ
รักของเราอาจเบาบาง
หัวใจดูเหมือนจะร้างไร้
จะไม่โทษความห่างไกล
แต่คงเป็นเพราะใจเราไม่ผูกพัน
รักของเราอาจเบาบาง
มีช่องว่างระหว่างความฝัน
จากนี้คงไม่มีอีกแล้ว.. กันและกัน
ความทรงจำเท่านั้นที่ย้ำเตือน.. ว่าเคยมีเรา
...
13 ธันวาคม 2547 11:38 น.
ธารินทร์
เพราะเราห่างกันเกินไปใช่หรือเปล่า
ความรู้สึกของเราจึงห่างเหิน
ระหว่างหนทางของเราที่ก้าวเดิน
มีช่องว่างที่กว้างเกินจะผูกพัน ..
เพราะเราห่างกันเกินไปใช่หรือเปล่า
ระหว่างเราจึงไม่มีเธอและฉัน
สายใยที่มีไม่อาจสื่อไปถึงกัน
จนกระทั่งมาถึงวันที่จากลา ..
เพราะเราห่างกันเกินไปใช่ไหม
หัวใจจึงเดินทางจนอ่อนล้า
จากนี้คงไม่มีเหลืออีกแล้ว วันเวลา
ที่เคยคุ้นว่ามีค่าในใจเรา ..