26 ตุลาคม 2546 12:39 น.
ธารินทร์
เธอคือความงดงามของชีวิต
เธอคือความคิดฝันอันสดใส
เธอคือหนึ่งเดียวในดวงใจ
เธอคือสายใยความผูกพัน
เธอคือคนที่แสนดี
เธอคือทุกทุกนาทีของฉัน
เธอคือคุณค่าของคืนวัน
เธอคือคนที่ฉันรักตลอดไป...
25 ตุลาคม 2546 13:04 น.
ธารินทร์
ไกลล้านไกล ..
ไกลกว่า แสนไกล ตั้งสิบเท่า ..
แต่ความคิดถึงไม่เคยบางเบา ..
ว่างเปล่าลงตามระยะทาง ..
ไกลล้านไกล ..
ไม่ไกลเกินกว่าขอบฟ้ากว้าง ..
ความคิด ของฉันจึงเดินทาง ..
อย่างตั้งใจ ให้ไปจน ถึง เธอ ..
25 ตุลาคม 2546 12:57 น.
ธารินทร์
วันเวลาที่เลยผ่าน
สานความสัมพันธ์ระหว่างเรา
เคยร่วมหัวเราะและร้องไห้เบาเบา
เธอรู้หรือเปล่าคุณค่ามันมากมาย
กับความเป็นเพื่อนที่ให้กัน
มันตราตรึงอยู่ในความหมาย
พบเจอใครมาก็มากมาย
แต่ไม่เคยเจอใครที่คล้ายเธอ
แม้จะยาวนานเพียงไหน
หัวใจก็ยังมีเธอเสมอ
คำว่าเพื่อนยังสวยงามเลิศเลอ
ฉันไม่เคยเผลอลืมเลือนหรอกเพื่อนเอย
25 ตุลาคม 2546 12:49 น.
ธารินทร์
ไม่มีคำหวานซึ้งตรึงใจ
บอกผ่านออกไปจนถึงเธอ
แต่รู้ไหมใจฝันและเพ้อ
เฝ้าคิดถึงเธออยู่ทุกเวลา
เหม่อมองจันทร์คืนนี้สีหวาน
อยากขอวานบอกผ่านสักครา
ถึงบางสิ่งที่อิงอุรา
อยากบอกว่าฉันคิดถึงเธอ...
แม้ไม่มีคำหวานซึ้งตรึงใจ
ขอแค่มีความห่วงใยก้อพอ
ในบางวันที่เหนื่อยและท้อ
ขอเป็นเธอที่ปลอบใจกัน
คืนนี้ไม่มีจันทร์สีหวาน
จึงบอกผ่านถ้อยคำผ่านความฝัน
บอกความรู้สึกที่เป็นเหมือนกัน
ว่าฉันคิดถึงเธอสุดหัวใจ...
25 ตุลาคม 2546 12:44 น.
ธารินทร์
ฉันมีความรักที่งดงาม
เพราะเธอให้ความใส่ใจ
ฉันมีหัวใจที่สดใส
เพราะเธอห่วงใยไม่ห่าง
ความรักของฉันนั้นอบอุ่น
เพราะความหวานละมุนไม่จืดจาง
ความรักของฉันไม่เคยอ้างว้าง
เพราะเธอไม่ทิ้งขว้างให้เหงาใจ...