3 มิถุนายน 2551 18:09 น.
ธัมมจาโร
กาลเวลาเปลี่ยนเวียนวนรอบ
มีทั้งชอบทั้งชัง คละกันหนา
จะชัง หรือ ชอบ อยู่ในกรอบของเวลา
สุข ทุกข์หนาเวลาอยู่คู่ คน
11 มกราคม 2551 20:53 น.
ธัมมจาโร
font color=#F000C4>
พักตร์โฉมงามทั่วฟ้า หาใคร เทียมเอย
พักตร์แม่งามหญิงใด บ่ กล้า
โอษฐ์อวบอิ่มงามใส หญิงอื่น หาเหมือน
เนตรแม่งามรับหน้า ยิ่งแย้ม ชวนมอง
พิศผิวพรรณ ผองจ้า สวยดุจ อัปสร
พิศยิ่งชวนมองผุด ผ่องให้
ดวงจิต บ่ ยอมหยุด หาพร่ำถึงหนา
ทรงแม่งามเทียบได้ เหล่าฟ้า นางใน
หลับฝันถึงแม่นั้น ทุกยาม มิเลือน
หลับ บ่ มีหญิงตาม อยู่ใกล้
ดวงพักตร์แม่ทุกยาม ลอยอยู่ หาหาย
ตัวพี่มอบใจให้ แก่เจ้า หมดดวง
18 ธันวาคม 2550 15:42 น.
ธัมมจาโร
หมองอิง อิงแอบแนบใครหนา
ยามทิวาหน้าหนาวเข้ามาเยือน
อยากรู้อ่ะ ตอบมาอย่า แชเชือน
ตอบมา เพื่อนคลายหนาวเจ้าเป็นใคร
หากดวงจิตของเจ้าเขาโกธา
ไม่ใช่ว่าถามไปจะให้โกรธ
เอาเป็นว่าตัวพี่นี้ขอโทษ
ขอได้โปรดอภัย หั้ยด้วย เอย
18 ธันวาคม 2550 15:06 น.
ธัมมจาโร
รักแรกฝังจิตพิศมัย
รักสองไซร้ผักต้ม..อมยังหวาน
รักสาม...เปรี้ยวกลับบอกเป็นน้ำตาล
รักสี่ผ่าน..ความหวานยังมิคลาย
รักห้า..แทบบ้าเพราะความหลง
นวลอนงค์..ปรนเปรอมิวางวาย
รักหกต้องมา..ตกม้าตาย
ใจสลายเพราะมีชายมาแย่งเธอ
รักครั้งใดก็ได้แต่ช้ำชอก
คำที่บอกให้ได้ยินอยู่เสมอ
ได้ยินบ่อยจนสมองคอยจะเบลอ
คำว่า เธอดีเกินไป ไงจ๊ะเธอ
เธอรักชายที่ไร้ซึ้งความดี
ชอบแบบนี้ใยไม่บอกจะเสนอ
จะเป็นชายแสนเลวคู่กับเธอ
รักเสมอตลอดไป จากชายเลว
17 ธันวาคม 2550 17:18 น.
ธัมมจาโร
วันวานผ่านพ้นไป
กำลังใจเริ่มทดถอย
คืนเหงาเราเหม่อลอย
ใจดวงน้อยเริ่มอ่อนแรง
นั่งมองดวงดารา
บนนภาที่ส่องแสง
คนึง...ถึงแก้มแดง
ผู้เป็นแสงแห่งดวงใจ
บัดนี้อยู่ห่างเจ้า
มีเพียง เงา เจ้ารู้ไหม
เป็นพลังให้อยู่สู้ต่อไป
ตัวห่างไกล แต่ใจใกล้ชิด เอย
หน้าส่วนตัว
895
