วิถีท้องนา

ธันวันตรี

ณ ผืนนา
ม่านนวลแดงแต้มแต่งโค้งขอบฟ้าทางทิศตะวันออก ส่งสัญญาณย่ำรุ่ง
ควายตัวเก่าเดินเล่าเรื่องราว 
ฝากรอยเท้าแทรกทรายละเอียดสีชมพูไปสู่จุดหมาย
ซากตอข้าวผุพังตามกาลเวลา ถูกไถกลบ 
ลบเลือนรอยหมองหม่นในอดีต เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่


เฆมดำทะมึนกำลังตั้งเค้าฝน พลางส่งเสียงก้องร่ำลาฟ้าฝาก 
แล้วโรยตัวสู่ผืนแผ่นดินอย่างรีบเร่ง
สายฝนล้าแรง เริ่มโปรยปรายอย่างอ้อยอิ่ง
แสงสีขดโค้งต่างเบียดเสียดแทรกตัวดอมดมผืนแผ่นดิน
ธัญชาติเติบกล้า แตกกิ่ง 
น้ำนองท้องนา หลายชีวิตเริ่มวัฏจักรการสืบทอดเผ่าพันธุ์


ข้าวกล้าน้อยค่อยเติบกล้าตามกาลเวลา เป็นข้าวกล้าสาวเขียวขจี
ข้าวกล้าสาวเริ่มตั้งท้อง และฝากครรภ์ไว้กับท้องทุ่ง 
รอเวลาให้สูตินารีสาวนามาเก็บเกี่ยว
ฮ๊วก สีเสียด ระงำ ตับเต่า ต่างระริกร่างอยู่กลางลานน้ำ
ยั่วยวนสวิง ข่อง และดางแห ยิ่งนัก!


สายลมพัดโชยอย่างเขินอาย 
พอให้ข้าวกล้าสาวตั้งท้องโอนเอนพลิ้วไหวไปมา 
เริงระบำผ่อนคลาย
น่าสงสารนัก บางสาวก็ถูกชิงสุกก่อนห่ามไปเสียแล้ว!!
ข้าวเม่าใหม่หอมกรุ่น รสชาติยังหวานลิ้นทุกครั้งที้ลิ้มลอง 


ดวงตะวันโน้มตัวลงต่ำทางฟากทิศตะวันตก 
ทอประกายแสงสีส้มอมแดงจูบโลมปุยเมฆ 
เขียดน้อย ร้องแอ๊บแอ๊บ ระเบ็งแซ่ 
ประหนึ่งไม่อยากให้ตะวันจากไป 
น้ำในนาสะท้อนแสงอาทิตย์และก้อนเมฆสีส้มแดง งดงาม 
วิถีแห่งยามค่ำกำลังตื่นและคืบคลานเข้ามาแทนที่

รัติกาลคลี่ม่านคลุม
หิ่งห้อย ลอยละล่อง ระยิบระยับ 
ราตรีแห่งท้องนามิเคยหลับไหล 
รอเวลาวันรุ่ง เพื่อเล่าเรื่องราววิถีอันเรียบง่ายอีกครั้ง

ณ ท้องนาผืนเดิม
ยังคงเล่าเรื่องราววิถีชีวิตอันเรียบง่าย บนผืนแผ่นดิน...

ยังคงเล่าเรื่องราววิถีชีวิตอันเรียบง่าย บนผืนแผ่นดิน...