30 ตุลาคม 2552 13:18 น.
ธันวันตรี
๏ รอยเขม่าเพลิงแผดไหม้ หมองสถาน
รอยอริรุกราน ลุกฟ้อง
รอยอดีตรุ่งโรจน์จาร จารึก
รอยแตกยุแยกร้อง ร่ำไห้โหยหวน
๏ รอยไฟไหม้ผลาญเผา
ยังนานเนาผ่านเวลา
ชาวกรุงศรีอยุธยา
หลั่งน้ำตานองผืนดิน
๏ รอยอริมารุกล้ำ
มาหั่นห้ำให้สูญสิ้น
พ่ายพังทั้งธรณิน
ยิ่งยลยินยิ่งร้าวราน
๏ รอยอดีตเคยรุ่งเรือง
เคยฟูเฟื่องมายาวนาน
เหลือเศษซากสถาน
ไว้เล่าขานผ่านกาลสมัย
๏ รอยแยกยินเสียงก้อง
ดูเศร้าหมองร้องร่ำไห้
พินาศชาติบรรลัย
ไทยหนอไทย "ไร้สามัคคี"
๏ รอยกาลเหมือนเตือนให้
"ไทยรักไทย" ทั้งปฐพี
"อย่าให้ใครย่ำยี"
ขณะที่ "ไทยฆ่าไทย"
28 ตุลาคม 2552 15:19 น.
ธันวันตรี
๏ ร่องขุ่นร่อนจากฟ้า ลงดิน แลฤๅ
ถึงอัศจรรย์วิจิตรศิลป์ เสกสร้าง
บริสุทธิ์พุทธะระบิล ระเมียรแบบ
สถิตเสถียรสล้าง สฤษฏ์หล้าระบือสรวง
๏ เฉลิมชาติศาสน์กษัตริย์
โฆษิตพิพัฒน์วาดวัดวา
แลอร่ามงดงามตา
แพรวเพริศฟ้าจ้าจับสวรรค์
๏ สีขาวพราวบริสุทธิ์
เพียงผ่องผุดพุทธธรรม์
แก้วแวววาวสุริยัน
สะท้อนศิลป์จินตนาการ
๏ แทรกบทรสพระธรรม
ควรน้อมนำจำจิตจาร
อสูรเกรี้ยวแยกเขี้ยวมาร
ราวทุกข์ราญผลาญชีวี
๏ อุโบสถปรากฏสง่า
พุทธภูมิพาพิสุทธิ์ศรี
ปทุมทิพย์กลีบโสภี
สร้างไว้สี่ชี้อริยองค์
๏ เอกลักษณ์ฉลักเฉลา
สร้างศิลป์เราสืบมั่นคง
ธรรมาค่ายืนยง
สร้างสยามงามแท้จริง
...ธรรมาค่ายืนยง
สร้างสยามงามแท้จริง ๚ะ๛
22 ตุลาคม 2552 15:17 น.
ธันวันตรี
ต้นรักปลูกสี่ต้น ตายสาม
ยังแต่เดียวยอกความ วิโยคย้ำ
ชลนัยน์หลั่งล้นหลาม ไหลรด รักนอ
พี่แม่พ่อสุขล้ำ สถิตฟ้านิทราขวัญ
รำพันพิลาปย้อน วัยเยาว์
ใช่ว่ารักของเรา นิราศร้าง
ยังรักแผ่ร่มเงา ระบัดยอด
รอผลิดอกออกอ้าง อาจล้างรอยเหงา
เฝ้ารอยุพเรศเคล้า คลอกัน
นบนอบทวยเทวัญ ทั่วฟ้า
บนบานโปรดดลบัน- ดาลประสบ
พบมิ่งขวัญของข้าฯ คู่ชู้เฉกถวิล
เทวินทร์เลิศฤทธิ์แล้ว เมตตา
มอบยุพินเสาวภา รอบด้าน
ดุจพิรุณชื่นชีวา ต้นรัก เราแฮ
กระซิบรักดังสะท้าน ซ่านซึ้งถึงพรหม
ดมบุหงาหอมดอกแห้ง หอมหาย
หอมสิเน่ห์หอมมิคลาย กลิ่นฟุ้ง
สองเราต่างมั่นหมาย มุ่งร่วม หอเฮย
สุขรักราวลอดรุ้ง พาดโค้งประตูสรวง
ดวงดาวพราวพร่างพร้อย เพรานภา
อยากแหวกว่ายเวหา เก็บให้
ทุกสิ่งหากปรารถนา พึงบอก พี่รา
จะยากเย็นยิ่งไซร้ จักสร้างจักสรร
นับวันยิ่งซาบซึ้ง ทรวงใน
นับแต่พบทรามวัย เพริศแพร้ว
นับนานยิ่งหวานไหว ฤทัยสนิท เสน่ห์เฮย
นับร่นเวลาแล้ว ร่วมห้องเรือนหอ
........................... .....................
........................... .....................
........................... .....................
........................... .....................
ต้นรักปลูกสี่ต้น ตายสาม
ยังแต่เดียวก็ลาม เหี่ยวแห้ง
วอดหวังงอกดอกงาม แย้มสู่ โลกแล
ฤๅรักนั้นจักแล้ง หลอกให้ใจสลายฯ
10 ตุลาคม 2552 15:56 น.
ธันวันตรี
๏ อรุณอร่ามพร้อย นภาพราย
สุรีย์ฉาบแสงทองฉาย เฉิดฟ้า
ปรางค์มาศเทพระบาย บนแผ่น พิภพฤๅ
แลแอร่มอุไรท้า ทับหล้าถมสวรรค์ ฯ
๏ อรุณอร่ามแพร้ว
พรายเก็จแก้วแพรวพราวแสง
สีกระเบื้องเรืองสำแดง
แต้มตกแต่งแข่งลวดลาย
๏ ปรางค์มาศเทพนิรมิต
งามวิจิตรเกินบรรยาย
สุรีย์ฉาบแสงทองฉาย
งามเฉิดฟ้าท้าทับสรวง
๏ ระเมียรมณฑปแก้ว
วับวับแวววาวจับทรวง
โกสุมแซมดอกดวง
ทุกด้านเด่นโดยรอบปรางค์
๏ กินนรฟ้อนกินรี
เริงฤทธีศรีสรรพางค์
ยลยอดนพศูลสร้าง
แซมมงกุฏสุดโสภา
๏ ซุ้มประตูจตุรพักตร์
แยกเขี้ยวยักษ์ยืนรักษา
อารามริมเจ้าพระยา
ต่อเนื่องมาหลายร้อยปี
๏ สัญลักษณ์แห่งกรุงสยาม
เลื่องลือนามข้ามปฐพี
อรุณราชฯเรืองธานี
จวบบัดนี้และนิรันดร์
อรุณราชฯเรืองธานี
จวบบัดนี้และนิรันดร์......
หน้าส่วนตัว
5533
