13 มีนาคม 2552 01:43 น.
ธันวันตรี
ณ ที่นี่ "อภิธรรมมูลนิธิ"
ได้แย้มผลิ"ดอกแก้วอันแพรวค่า"
ประดุจเพชรน้ำหนึ่งซึ่งงามตา
พร้อมสมญา "ผู้ให้ใจทรนง"
ทางที่เป็นแบบอย่างตามทางพ่อ
เธอสานต่อให้บรรลุวัตถุประสงค์
ประพฤติชอบทุกวันอย่างมั่นคง
หวังธำรงความบริสุทธิ์แห่งพุทธธรรม
จะเหนื่อยหนักแค่ไหนใจยังสู้
เธอยังอยู่หยัดยืนมิกลืนกล้ำ
การเผยแพร่ธรรมะเห็นประจำ
งานที่ทำจึงประจักษ์เป็นหลักตรา
สิบสามเดือนมีนาเวียนมาถึง
วันที่ซึ่ง"เธอพลัดพรากมาจากฟ้า"
ขอเคารพนอบน้อมพร้อมวันทา
ด้วยมาลากานท์กวีช่อนี้เอย
1 ตุลาคม 2551 18:18 น.
ธันวันตรี
คำคิดขึ้นเขียนขีดสังคีตขับ
จังหวะรับบทลบองทำนองเสนาะ
โสตสดับรับรู้ได้ว่าไพเราะ
คิดพิเคราะห์ก็รู้ว่า “นักประพันธ์”
คำคิดขึ้นขุดค้นโคลนใส่สาด
พาพิพาทหม่นหมองต้องโศกศัลย์
ถ้อยสามานย์แทรกใส่หมายจาบัลย์
แต่ทุกข์ทันท่วมท้น “พวกคนพาล”
คำคิดขึ้นตามครรลองของพุทธะ
เสพสัจจะบริสุทธิ์สมุฏฐาน
เป็นประทีปชีพชื่นรื่นสราญ
มาจากการแจงหลัก “ของนักธรรม”
คำคิดขึ้นคายคมผสมเล่ห์
ล้วนรวนเรเหลือหลายระสายระส่ำ
ด้วยเสแสร้งกลอุบายขายน้ำคำ
ประกาศย้ำมิอายหน้า “ข้านักการเมือง”
หน้าส่วนตัว
2133
