21 เมษายน 2548 15:15 น.
ธันวรา
๑...อดีตเย้ายวล...
คืนหนึ่งฝันถึงน้องนาง..........เมื่อยามไกลห่าง
คิดถึง บ่จางจากใจ
งดงามยังงำรำไพ..................ฉ่ำชุ่มดวงใน
ทุกคราวคราได้คิดครวญ
ในฝันยังเฝ้าเย้ายวน...........ขบคิดทบทวน
ยังอวลชวนอุ่นกรุ่นนัย
อดีตยังหวีดหวิวใจ...............ทรงจำย้ำไย
ละไมดั่งดอกไม้ขาว
งามงดสวยสดพรายพราว.....ดั่งหมู่มวลดาว
แวววาวแต่คว้าไม่ถึง
ฝันงามในคืนค่ำหนึ่ง...........ดั่งเพียงรำพึง
คะนึงถึงหวังครั้งเคย
กาลก่อนจรลาจรเลย...........ดุจลมรำเพย
ผ่านพ้นแล้วก็ผ่านไป
เมษามาเยือนคราใด.........ใจหวั่นสั่นไหว
ทั้งที่มิใช่ดั่งเดิม
๒...คะนึงครวญ...
คิดถึงซึ่งแววระวี................เป็นไรป่านนี้
เธอนั้นอยู่ดีหรือไร ?
โลกจักละมุนละไม..............งดงามสดใส
ดั่งตั้งใจไว้ไหมหนอ
ในหวังที่ถักที่ทอ................จักงามละออ
หรือท้อหรือทุกข์หรือทน
รังรองหรือหมองมัวหม่น.....ฦ ฝันป่วนป่น
หรือยลเย้าแต่ฝันงาม
เป็นคำลำนำงำความ.........จินต-นาถาม
วันนี้อยู่ดีหรือไร ?
มิอาจจะมีสิ่งใด..................จักบันดาลใจ
เพราะไกลทั้งใจทั้งกาย
ดอกหวังยังบานพราวพราย.....ขาวใสไหวราย
ภายในภวังค์หวังนี้
คิดถึงพึงถามระวี...............อยู่สบายดี
มีความสุขีดีหรือ ?
เมืองทองธานีพระอังคารที่ ๙ เมษายน ๔๘