28 ตุลาคม 2547 15:41 น.
ธันดร
หาดอกไม้หนึ่งดอกเพื่อให้เธอ
อยากเสนอไมตรีที่ดีให้
ไม่ได้หวังหรือต้องการซึ่งสิ่งใด
เต็มใจให้รับไปก็ยินดี
เพื่อมิตราภาพที่หวังสร้าง
เป็นแนวทางข้างหน้านับจากนี้
อยากก่อร่างสร้างหลักด้วยไมตรี เพื่อเท่านี้ก็ดีอย่างต้องการ
27 ตุลาคม 2547 12:06 น.
ธันดร
โอ้ใจเอ๋ยใจเรา
คิดถึงเขาอีกแล้วซี
ทำไมเป็่นคนแบบนี้
ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย
มีแต่เจ็บซ้ำไปเปล่า
เขาก็อยู่ของเขาเหมือนเคย เคย
และเขายังคงรู้สึกอย่างเฉย เฉย
ไม่เคยเลยที่เขาจะสนใจ
24 ตุลาคม 2547 15:41 น.
ธันดร
เพราะความรักนำเธอให้เจอฉัน
เพราะความฝันหันหาเราทั้งสอง
เพราะความหวังจึงทำให้สมปอง
เพราะอยากครองดองใจเราสองคน
เพราะว่ารักมีจริงในโลกนี้
เพราะชีวีมีเธอคลายหมองหม่น
เพราะรักเธอรักเธอเต็มกลม
เพราะเป็นผลรักแท้ที่เฝ้าคอย.....
ขอให้สมหวังกันทุกคู่น่ะครับผม
24 ตุลาคม 2547 15:33 น.
ธันดร
คิดถึงเขาเราเองที่ต้องเศร้า
เขาก็อยู่ของเขาเราสิผิด
เขาไม่รักเราก็รู้แต่ยังคิด
แอบเผลอจิตคิดไปได้อยู่ทุกที
หักห้ามใจอย่างไงก็ไม่ไหว
จำเจ็บจำใจฝืนไปก็ใช่ที่
แต่ใจจำคิดถึงทุกนาที
รู้ว่ามีอะไรได้ไม่ดีเลย........................เศร้า
24 ตุลาคม 2547 13:01 น.
ธันดร
คิดอะไรทำไมต้องเป็นเขา
ในเมื่อเอาเป็นมาเป็นจริงไม่ได้
เขาก็อยู่กับคนรักของเขาไป
เราไม่ใช่คนนั้นอย่างต้องการ
เขาไม่คิดไม่รู้สึกเหมือนเราหรอก
ต่อให้บอกเขาคงเฉยเราเองที่ซมซาน
เหนื่อยในใจที่เป็นแสนทรมาน
กับเหตุการร์ไร้เหตุผลของตัวเอง
หน้าส่วนตัว
694
