30 มิถุนายน 2550 08:42 น.
ธัญญาธร
เธอรู้มั้ยที่ฉันเปลี่ยนไปในวันนี้
ไม่ใช้เพราะเธอคนดีทีเปลี่ยนไป
หากแต่ว่าเป็นเพราะฉันที่อ่อนไหว
ยอมให้ใจกับคนใหม่ที่เข้ามา
หากวันนั้นฉันหนักแน่นมากกว่านี้
ไม่ให้ใครมาแทนที่เธอจนได้
ฉันวันนี้คงมีเธออยู่ข้างกาย
ไม่ต้องมาเสียดายกับวันวาน
27 มิถุนายน 2550 20:16 น.
ธัญญาธร
ฉันนั่งรอน่าจอมอร์นิเตอร์
รอจนเบลอไม่เห็นเธอฉันเพ้อหา
เธออยู่ไหนฉันไม่เห็นโผล่ขึ้นมา
โอ้เธอจ๋า กว่าจะ ออน ฉันอ่อนใจ
แบบว่ารอจะคุย m ด้วยอ่ะ
27 มิถุนายน 2550 19:58 น.
ธัญญาธร
อยากรู้สักนิดว่าชีวิตเป็นสุขไหม
อยู่ห่างไกลเกินกว่ามาร่วมฝัน
ถึงวันนี้เราห่างไกลเกินผูกพันธ์
อยากให้รู้ยังห่วงกันทุกเวลา
แม้คืนวันผันผ่านมานานแล้ว
เราคลาดแคล้วกันไปนานหนักหนา
ยังแอบหวังให้เธอมีสุขทุกเวลา
ถึงแม้ว่าฉันต้องตรมขื่นขมยอม
26 มิถุนายน 2550 10:42 น.
ธัญญาธร
กลับความทรงจำที่ดี
ฉันมีเธออยู่ลึกข้างใน
กลับวันเวลาที่ผ่านไป
อยากจะบอกให้รู้ไว้...ฉันไม่เคยลืม
ก็จะเก็บความรู้สึกที่ดีไว้
เนิ่นนานเท่าไรใจใฝ่หา
ยังนึกถึงวันวานที่ผ่านมา
ถึงแม้ว่ามันไม่อาจหวนคืน
อยากบอกให้รู้ว่าห่วงใย
แม้อยู่ห่างไกลนักหนา
ไม่อาจติดต่อได้ทุกเวลา
แต่อยากให้เธอรู้ไว้ว่า....ยังไม่ลืม
22 มิถุนายน 2550 10:38 น.
ธัญญาธร
วันเวลาไม่อาจย้อนคืนมาได้
ผ่านมาแล้วผ่านไปเหมือนความฝัน
มีแต่ความรู้สึกดี ดีที่เคยมีให้กัน
กำลังเริ่มกลับมาผูกพันธ์อยู่ในใจ
ถ้าวันนี้ไม่มีใครในใจฉัน
ก็คงเปิดรับความผูกพันธ์อันดีได้
แต่วันนี้ใครคนนี้เป็นคนดียู่ข้างกาย
ต้องทำใจให้หายจากความผูกพันธ์