3 สิงหาคม 2548 23:10 น.
ธรรมาภิวัฏ
ขับขานลำนำพรรณการ สืบต่อยืนนาน
เล่าขานสืบสานจาบรรณ
ให้แจ้งกตัญญุอัน ธรรมสิทธิ์บัณฑิตครัน
ให้ครบบรรจบเลิศเลอ
พรั้งผิดคุณท่านอย่าเผลอ คุณธรรมบำเรอ
ห่อนลืมกตัญญุกาล
ขับคชชะกั้นฉัตรปักษ์ศานติ์ ทั่วเขตถิ่นคาม
พยาศักดิ์ใหญ่ใฝ่ตน
ชาวนาคุณท่านทวมท้น กินข้าวเติบตน
เลี้ยงคนสร้างชาติสืบมา
ก่อกูลพิบูรณ์พูนผา สำราญอัฌชา
สืบมาอนันตกาล
ห่อนให้กำเริบเสิบสาน อำนาจ พ ล พาล
ก่อการเหยีดธารธรณี
พระคุณแม่ท้นพ้นพลี พระโภสพธรณี
พูนพลีมีคุณอเนกอนันต์
เมล็ดรวงก่อเกิดบรรเสิดสรรค์ เลี้ยงชนแทบชั้น
มีคุณถ้วนธรรมเท่าเทียม
บัณฑิตระลึกธรรมจำเนียร ใส่ใจโดยเพียร
ห่อนให้คนเตียนตำหนิตาม
กตัญญูยิ่งใหญ่ไพศานต์ ก่อเกิดยืนนาน
จวบจนต่อกาลปัจจุบัน
เทพไท้ทรนินอินทร์อัน ใหญ่ยิ่งเกริกกัลป์
ถ้วนสวรรค์ชั้นฟ้าอามร
ประสาทสิ่งสรรพเกริกพร ไพรีไพรอน
รอนร่ายพ่ายพับอับปราง
สรรพสิ่งต้องใจไพศานต์ ถ้วนทุกอัฌชาน
บรรลุทั่วธารท่านเทิญ..
3 สิงหาคม 2548 00:36 น.
ธรรมาภิวัฏ
เมื่อ.. เจ้าก้าวข้ามย่ำหญ้าใยก้าวข้าม
เจ้าข้ามเราเจ้าก้าวข้ามหยามเหยียบย่ำ
เจ้าย่ำยีเหยียบใจเหยียบก้าวย้ำ
เจ้าเหยียบพี่เหยียบระกำย่ำเหยียบใจ
เจ้าหญ้าแพรกอนาจใจเจ้าหญ้าแพรก
เจ้าราญแหลกแพรกหญ้าใบแหลกราญร้าว
สุดอนาจ อนาจ อนาจใจแตกแล้วเรา
แตกธุลีใจเจ้าหญ้าแพรกโรย
คำขอสุดท้าย.. เจ้าหญ้าน้อย
ขอรองรอยรับบาทธุลีทุเลา
โรยละอองประคองครอบพินอบพิเทา
ละอองเจ้าสละใจธุลีดิน
(อีกนิด) เจ้าสบายแต่พี่เจ็บพี่เป็นสุข
เจ้าสนุกพี่ร้องไห้ใช่ขลาดเขลา
ให้พี่ตายลองบาทละอองดาว
ถวายเซ่นสนุกเจ้าแม่ดวงใจ
2 สิงหาคม 2548 23:44 น.
ธรรมาภิวัฏ
วอนวอนพวาวประกายดาวและพราวฟ้า
ห่มอุราวอนว่าอย่าว้าไหว
ห่มดวงจิตละพนิจจิตกายใจ
ห่มอุไรฮอยกอดออดพะอง
...ฝากเดือนดาวประดับดิ้นบ่สิ้นแสง
ให้ฉายแดนเดือนมืดบ่จืดจิ่น
ให้หวลคิดคำนึงถึงอ้ายอินทร
บ่เคยสิ้นเคยร้างห่างกำจร
มาร้อยกลอนร้อยกอดออดเอวสาว
ในคืนหนาวสกาวกลิ่นอิ่นอัปสร
ว่าอ้ายฮักอ้ายแพงแององอร
อยากกกกรเกยกอดออดอุไร
2 สิงหาคม 2548 23:32 น.
ธรรมาภิวัฏ
ใครเอ๋ยใครเอยรู้บ้างใหม
ใครหนอใครสัมผัสแสงสว่างหน
จุดประกายเปลวกลางทางอันมืดมน
ก้าวตามแสงทุกข์ทนในหนทาง
ให้เปิดหน้าต่างมารับรู้
เปิดประตูสู่ฟ้าในฟ้ากว้าง
หน้าต่างบานใจเปิดให้เบิกบาน
ให้ความงามเจ้าบานดอกไม้รวง
ใครว่ากลิ่นนั้นกลิ่นอันสดสวย
มาโรยรวยหอมรื่นหรือแห่งไหน
ฤาดอกไม้โรยดอกสู่หนใด
ฤาว่าใครทายบอกออกความงาม
คลับกลิ่นอาบอาธรรมกระนั้นหรือ
จะเจือกลิ่นมืดชั่วกระนั้นหนอ
ฤาเจ้ากลิ่นกลิ่นศรัทธรรมที่เคยทอ
มาออบกลิ่นกระนั้นหนอเจ้าศรัทธา
...เจ้าแสงดาวดอกไม้ฟ้า
กลิ่นเจ้าแสงดาวแห่งศรัทธาฤามาสู่
ฤาเป็นเพียงไม้กลิ่นใช่ตรองดู
ฤาดับแล้วเจ้าแสงสู่ศรัทธาเลือน
2 สิงหาคม 2548 22:38 น.
ธรรมาภิวัฏ
สูงส่อเสียดส่งเทียมฟ้า
ต่ำเตี้ยใต้พสุธาหฤเหว
เปลวเทียนชีวีเร้าเผาเปลว
ดับเลวดับสูงเทียมทัน
แม้นเกิดเป็นใหญ่ใต้หล้า
สูงส่งยงค์พยาเกริกศักดิ์
มั่งมีพิบูรณ์พูนทรัพย์
ตายดับบรรลัยไฟเพลิง
หยุดแย่งแข่งขันกันเถิด
หยุดเชิดเปรียบศักดิ์ทับเข้า
หยุดไฟกิเลสราญเร้า
หยุดเศร้าดับหนาอาวร
ติดตัวสิ่งใดไหนบ้าง
กรรมเก่าก่อร่างสร้างผล
กรรมดีกอปรดีพลีตน
คู่คนคู่ฟ้านภาลัย
ฝากไว้เคียงคู่ชีวิต
ลิขิตเพียงว่าอาศัย
อาสัญดับวันบรรลัย
คืนไว้สิ่งใดใฝ่ปอง