3 พฤษภาคม 2546 21:13 น.
ธรรพ์
ตะวันยอดับสิ้น.......สาดแสง
เลาะหาดต้านลมแรง.....สะอื้น
เสียงซัดคลื่นเสียดแทง..ในอก
จมเจ็บใต้ทรายชื้น.........คลั่งแค้นมารยา
3 พฤษภาคม 2546 11:26 น.
ธรรพ์
ตามองจอ คอตั้งตรง ลงมือกด
พิมพ์กลอนสด ปลดอารมณ์ คารมหาย
พิศหัวใจ ใคร่พิศพักตร์ รักในกาย
วนเวียนว่าย ย้ายอารมณ์ ย้ำอาลัย.
นึกถึงคราว เราสอง ลองประชัน
บทประพันธ์ msn วันปีใหม่
คิดถึงศัพท์ กลับความหมาย ที่นายใช้
แล้วเมื่อไร จะมีวัน ผันกลับมา.
เพราะอยากพบ สบเวลา อารมณ์สุข
จึงปล้ำปลุก อารมณ์กานท์ ผ่านมาหา
หวังจะพบ รบคารม อีกสักครา
อยากกลับมา มีเธอ เป็นแรงใจ.
2 พฤษภาคม 2546 16:45 น.
ธรรพ์
ดวงจันทรา ต้องมีดารา รายล้อม
ไม้หอม ต้องเคียง ฝูงภมรผึ้ง
มัจฉา ต้องว่ายแหวก ในบึง
จะมึนตึง ตัดขาด ได้หรือไร
ฟ้าแสร้ง แกล้งโกรธ เมฆา
สายฟ้าแสร้งรัก ยอดไม้
ใจเธอ ใช่แกร่ง ยิ่งเหล็กไหล
อย่าแสร้งหัก รักใคร อีกเลย...
หน้าส่วนตัว
662
