ดอกรักนี้ผู้ใดหนอมอบให้เจ้า ให้ขลาดเขลายิ่งนักมิกล้าถาม กลัวดอกรักดอกนั้นจะติดตาม ทำให้ข้าครั่นครามยามค่ำคืน กลัวดอกรักดอกนั้นเป็นรักซ้อน ที่มิอาจทอดถอนห้วงใจให้ทนฝืน กลัวดอกรักนั้นทำข้ากล้ำกลืน มิกล้าขืนพูดออกเพราะใจเกรง.. ...คือบทที่แต่งให้คุณ(นางสาว)ใบไม้... ...แต่รอไม่ไหวขอมาลงก่อนหวังว่าคงมิว่ากัน...
หน้าส่วนตัว
1306
