9 กรกฎาคม 2545 20:48 น.
ท.วัฒนา
รัก เธอเกินจะพร่ำ พรรณา
เธอ หาเคยชายตา เบิ่งไม่
ข้าง ฉันเฝ้าฝันหา เธออยู่
เดียว ดายสุดอ้างว้าง ชอกช้ำน้ำตา
17 กุมภาพันธ์ 2545 12:28 น.
ท.วัฒนา
หมื่นแสนคำรำพันรักมาเรียงร้อย
หมื่นแสนถ้อยคำหวานกลั่นมาให้
หมื่นแสนคำพร่ำเพ้อถึงดวงใจ
กลั่นจากรักกรองจากใจมอบให้เธอ
บทที่หนึ่งขอสัญญาว่าจะภักดิ์
ว่าจะรัก มั่นคง สม่ำเสมอ
ว่าชีวิตนั้นจะมอบให้เพียงเธอ
ว่าจะคิดถึงเสมอแม้ห่างไกล
บทที่สองขอรับรองว่าคงมั่น
ว่าจะไม่คิดแปรผันคบคนไหม่
ว่าจะรักเพียงเธอตลอดไป
ว่าจะไม่รักใครนอกจากเธอ
บทที่สามขอตอกย้ำว่าเรานั้น
ว่าจะมีกันและกันไม่พรั้งเผล
ว่าฉันพร้องพลีกายตายเพื่อเธอ
ว่าจะมีเธอเสมอในความคิด
บทที่ขอคนดีได้ยกโทษ
อย่าได้โกรธกันนะถ้าทำผิด
วอนเธอให้ฟังกันหน่อยสักนิด
ที่ทำผิดเพราะมัวคิดถึงแต่เธอ
13 มกราคม 2545 13:55 น.
ท.วัฒนา
ยิ่งคิดถึงเธอเท่าไรใจยิ่งช้ำ
เพราะถ้อยคำที่เธอนั้นเขียนมาให้
มีใจความว่าเธอรักฉันหมดใจ
แต่ทำไมเรานั้นดูห่างกัน
เธอบอกว่าอยากจะเจอฉันบ้าง
พอไปหาเธอหนีห่างหายไปไหน
ขอความที่เธอเขียนมาเขียนจากใจ
หรือแค่ใช้เท้าเขี่ยแล้วส่งมา
หน้าส่วนตัว
847
