26 เมษายน 2545 15:07 น.
ท้องฟ้า
เคยนั่งหนับวันเวลาบ้างรึเปล่า
มันยิ่งกว่าคำว่าเหงาอีกรู้ไหม
ฉันเคยตั้งแต่เขาละเลยไม่ใส่ใจ
ก็นั่งนับเวลาเรื่อยไป ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะมา
ได้ความเหว่ว้ามาเป็นเงา
แทนที่เธอคนเก่าซึ่งหายหน้า
ไม่รู้ว่าจะนับอะไรดีระหว่างเวลา
กับน้ำใสๆจากตาที่ไหลบ่าไม่เคยพอ
26 เมษายน 2545 15:07 น.
ท้องฟ้า
เคยนั่งหนับวันเวลาบ้างรึเปล่า
มันยิ่งกว่าคำว่าเหงาอีกรู้ไหม
ฉันเคยตั้งแต่เขาละเลยไม่ใส่ใจ
ก็นั่งนับเวลาเรื่อยไป ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะมา
ได้ความเหว่ว้ามาเป็นเงา
แทนที่เธอคนเก่าซึ่งหายหน้า
ไม่รู้ว่าจะนับอะไรดีระหว่างเวลา
กับน้ำใสๆจากตาที่ไหลบ่าไม่เคยพอ
25 เมษายน 2545 14:24 น.
ท้องฟ้า
ในวันวานของกาลเวลา
ฉันมั่นใจเสมอมาว่าเธอรักฉัน
เราไกลแต่หัวใจสื่อถึงกัน
จึงอบอุ่นไม่เคยไหวหวั่นเลยซักที
ปัจจุบันในความเป็นไปของชีวิต
ฉันกำลังนั่งคิดถึงรักนี้
ว่าอะไรกันนะมานำพาให้คนดี
เปลี่ยนไปมากทุกทีที่วันเวลาตัวดีเดินทาง
25 เมษายน 2545 11:31 น.
ท้องฟ้า
วันพรุ่งนี้จะไม่มีคำว่าเหงา
เพราะจะได้พบเพื่อนเก่าซึ่งหายหน้า
ห่างกันเสียนานไม่รู้เป็นยังไงหน้าตา
จะเปลี่ยนไปมากไหมนะหรือไม่เลย
ลืมหรือยังกับเรื่องเก่าๆ
เจอกันจะยิ้มฟันขาวหรือเฉยๆ
ส่วนเพื่อนเธอคนนี้อยากจะบอกจังว่าไม่เคย
ที่จะลืมเลือนกันเลยซักวินาที
25 เมษายน 2545 11:16 น.
ท้องฟ้า
กับความคิดถึงของเธอ
ฉันจะได้เจอบ้างไหม
อยากจะสัมผัสซักครั้งกับความรู้สึกของเธอในใจ
แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะเปิดใจให้ฉันซักที
มองดูเธอเย็นชา
ไม่ยอมแสดงอะไรออกมาในวันนี้
ปากเธอพูดว่ารักแต่การแสดงไม่ใยดี
ฉันเชื่อได้ไหมว่าวันนี้เรารักกัน