9 มิถุนายน 2548 14:23 น.
ท้องฟ้า
ฉันก็แค่เจ็บอีกหน
กับการรักคนที่มีเจ้าของ
ฉันก็แค่น้ำตานอง
แต่ไม่ได้ร่ำร้องให้เธอเห็นใจ
ฉันก็แค่ต้องอยู่คนเดียว
ต้องเจอกับความปล่าวเปลี่ยว ร้างไร้
ฉันก็แค่ไม่เหลือใคร
ไม่ต้องสงสารหรอกรู้ไหมไม่ต้องการ
26 พฤษภาคม 2548 21:22 น.
ท้องฟ้า
ไม่รู้จะโทษใครได้
ที่ดันหาเรื่องให้หัวใจต้องเจ็บแบบนี้
ทำตัวเป็นที่ปรึกษาความรักให้เธอคนดี
เลยต้องมานั่งเจ็บอยู่แบบนี้ต้องมีน้ำตา
ไม่รู้ควรสงสารใครมากกว่ากัน
ระหว่างเธอที่เจ็บจากเขาคนนั้นกับชั้นคนที่รับฟังปัญหา
รักเธอแต่กลับต้องมาฟังว่าเธอมีใครในสายตา
อวดเก่งทำตัวเป็นที่ปรึกษาให้เรื่องของเธอย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง
26 พฤษภาคม 2548 21:14 น.
ท้องฟ้า
ปลอบตัวเองไม่ให้มีน้ำตา
แค่เค้าจากลาใช่ว่าชีวิตจะหมดค่าเสียเมื่อไหร่
บอกตัวเองให้ฝืนยิ้มแม้ความปวดร้าวคอยแต่จะทิ่มแทงหัวใจ
พรุ่งนี้คงลืมเค้าได้พูดซ้ำๆกับหัวใจให้ชินชา
บอกหัวใจให้เข้มแข็ง
แม้อ่อนแรงแต่ภายนอกจะไม่แสดงว่าอ่อนล้า
ปล่อยให้เค้าจากไปโดยที่จะไม่ยอมให้ใครได้เห็นน้ำตา
จะเข้มแข็ง แสร้งเย็นชา ทั้งที่หัวใจเจ็บเกินกว่าจะเยียวยาให้หายดี
1 ธันวาคม 2547 13:50 น.
ท้องฟ้า
อีกหนึ่งนาทีดวงดาวที่มีคงหล่นจากฟ้า
อีกหนึ่งนาทีต่อมาพระอาทิตย์คงส่งแสงจ้าขึ้นมาอีกหน
แต่อีกกี่นาทีกันนะที่ฉันต้องเสียน้ำตาให้ใครหนึ่งคน
อีกกี่นาทีที่ต้องหมองหม่น อีกกี่นาทีที่ต้องทุกข์ทนและเดียวดาย
อีกคนนึงแล้วที่ฉันข่มตาไม่ลงซักคืน
อีกคืนนึงแล้วที่ต้องขมขื่นเพราะคนใจร้าย
อีกหนึ่งนาทีจะเช้า อีกคืนหนึ่งที่ไม่มีเรากำลังจากไป
แต่อีกกี่คืนนะใจที่หยดน้ำตาจะจางหายแล้วจากไปพร้อมดวงดาว
1 ธันวาคม 2547 13:45 น.
ท้องฟ้า
เธอคงแปลกใจที่เห็นฉันยังยิ้มได้อยู่ตรงหน้า
ทั้งที่เธอควงคนอื่นมาปกติต้องมีน้ำตาสิจริงไหม
แถมพอเธอบอกจะลาฉันยังบอกได้จ้ะ ไปสิไป
งงมากเลยใช่ไหม แล้วไม่ดีรึไงจบกันง่ายดี
อวยพรให้ไปดีก็แล้วกัน
หมดเวรจากฉันก็อย่าไปทำใครร้าวรานอีกชาตินี้
ขอบคุณสำหรับความสุขแม้ส่วนใหญ่จะมีแต่ทุกข์ก็ตามที
ไม่ใช่ไม่รักเธอนะคนดีแต่จากไปได้เสียทีก็ดีใจ