17 พฤศจิกายน 2546 20:53 น.
ท้องฟ้าสีคราม
เวลาที่เธอรักฉันมันไม่นานัก
เธอก็จากฉันไปใจสับสน
ก็เธอทำให้ฉันต้องมืดมน
และหมองหม่นก็เพราะใคร
ถ้าไม่ใช่...
17 พฤศจิกายน 2546 20:34 น.
ท้องฟ้าสีคราม
ขอเพียงแค่ความสุข..เล็กๆ
ก็พอ...
และฉันจะได้ไม่ขออะไรมาก
และนอกจาก..
คำ...คำนี้
ที่เธอจะมีต่อฉันหรือเปล่า
ความสุขไงล่ะที่..
ฉันต้องการ
17 พฤศจิกายน 2546 20:29 น.
ท้องฟ้าสีคราม
ฉันนั้นรักเธอมา
และไม่อยากจากเธอไปไหน
ก็เพราะว่าต่างคนต่างไป
แต่หัวใจเราผูกพัน
17 พฤศจิกายน 2546 20:25 น.
ท้องฟ้าสีคราม
เวลาหวนถึงวันเก่า
ฉันรู้สึกเศร้านักหนา
เพราะฉันเองก็รู้ว่า
วันเวลาย่อมเปลี่ยนแปลงคน
จึงทำให้ฉันรู้ดี
ว่าเธอไปมีคนอื่นใหม่
ที่ดูแล้วก็ไม่ใช่ใคร
คือ เพื่อนฉันไงละเธอ
17 พฤศจิกายน 2546 20:18 น.
ท้องฟ้าสีคราม
ความมืดอาจทำให้ฉันหมองเศร้า
หรืออาจทำให้หัวใจฉันเหงาก็ได้
ก็เพราะเงียบและไม่มีใคร
จึงทำให้หัวใจฉันคิดถึงเธอ