23 พฤศจิกายน 2546 16:59 น.
ท้องฟ้าสีคราม
อยากให้เธอคิดถึงกันบ้าง
แค่ไลกห่างก็อ้างว้างแทบแย่
เท่านี้ฉันก็อ่อนแอ
อย่ารังแก...ด้วยการไม่แคร์กันเลย
..................................
ห่วงใยฉันบ้าง
อย่าเพิ่มช่องว่างด้วยการชาเฉย
อย่าปล่อยให้น้อยใจอยู่อีกเลย
ใจร้ายกับคนคุ้นเคย..แล้วได้อะไร...
................................
19 พฤศจิกายน 2546 22:28 น.
ท้องฟ้าสีคราม
บอกลาฉันเลยดีกว่า
จะได้เสียน้ำกับคำลาแค่ครั้งเดียว
ทนอยู่ต่อไปก็ไม่มีอะไรดี
เปิดเผยความรู้สึกที่มี ... ก่อนที่จะสายเกินไป
..............................................................
เจ็บหนักแค่เพียงครั้ง
ก็คิดว่ายังคงอยู่ดูโลกไหว
อดทนกับเรื่องจริงบ้าง..คงไม่เท่าไร
ขนาดเรื่องโกหกยังเคยอดทนมาได้ตั้งนาน
18 พฤศจิกายน 2546 21:29 น.
ท้องฟ้าสีคราม
กับสิ่งที่ดีดีฉันมีให้
แล้วพลีใจให้เธอเสมอมา
ความรักนั้นที่ฉันให้เป็นสัญญา
และมีให้ตลอดมาไม่ลบเลือน
แม้จะเป็นดังเหมืนเพื่อนใกล้ชิด
แต่ไม่อาจปกปิดความผิด
ว่าฉันนั้นมีคนอื่นอีกมากมาย
จะยังคงมีใจให้ไปตลอดเวลา
18 พฤศจิกายน 2546 21:18 น.
ท้องฟ้าสีคราม
สิ่งสำคัญสำหรับตัวเธอ
ฉันอยากบอกว่า
เธอเป็นคนที่ดีและมีค่า
สำหรับฉันมาก
แต่ฉันต้องบอกเธอว่า
ฉันต้องจากเธอไป...ไปแสนไกล
และจะไม่หวนกลับมาหาเธออีกที
ฉันอยากให้เธอเข้าใจฉันนะ
18 พฤศจิกายน 2546 21:02 น.
ท้องฟ้าสีคราม
วันเวลาไม่อาจจะย้อนกลับได้
ก็เพราะว่ามันสายมากเกินไป
ที่จะไขว่คว้าและเมื่อมันไม่มีเวลา
ที่จะย้อนกลบคืนมาได้ดังเดิม
หน้าส่วนตัว
946
