16 กรกฎาคม 2553 17:00 น.
ท่องเมฆา
เสียงติงตังดังแว่วจากหอน้อย
เสียงเพลงพิณจากคนคอยละห้อยหา
เสียงเพลงเศร้าเคล้าแซมแต้มน้ำตา
เสียงเพรียกว่าคนไกลไม่มาเยือน
ค่ำคืนนี้มีฝนร่วงหล่นฟ้า
ไม่อาจเห็นดวงดาราเมฆาเกลื่อน
เสียงฝนกลบพิณข้าจนพร่าเลือน
ฟ้าฟั่นเฟือนลมคลุ้มคลั่งยากยั้งใจ
โหมบรรเลงเพลงพิณฝ่าฟ้าฝน
คิดถึงคนคอยเคียงข้างอย่างหวามไหว
มาบัดนี้กลับร้างคู่คนรู้ใจ
ทอดอาลัยกับหยาดฟ้าน้ำตาพราว
พิณนี้เจ้าเคยบรรเลงเพลงไพเราะ
เสียงเสนาะยิ้มบางบางข้างแก้มสาว
สองสายตาเร้ารุกสุกสกาว
ข้าต้องมนต์เสียทุกคราวเมื่อเคียงกัน
ณ หอน้อยฟังเสียงฝนคนร้างคู่
ดีดพิณคอยโฉมพธูมาร่วมฝัน
หมื่นทิวาไม่ย่อท้อยังรอวัน
ขอวสันต์บอกหยาดฟ้า...ข้ายังคอย...
...ขอวสันต์หอบหยาดฟ้ากลับมาเคียง...