....รุ้งตะวัน..วันวิวาห์....

ท่องเมฆา

เสียงรำพันวันวานยังหวานแว่ว
สื่อสำเนียงเพียงแผ่วแผ่วอยู่ในฝัน
จะไม่พรากจากไปไกลสุริยัน
"รุ้งตะวัน" จะร่วมเคียงเรียงร้อยใจ

จะจากไปเมื่อฟ้าหายคลายความเศร้า
เรื่องรุมเร้าเริ่มเเลือนลางกระจ่างใส
รุ้งเรืองรองมอดมลายลับหายไป
เป็นความนัยผูกพันคือสัญญา

ณ วันนี้ ฟ้าคืนคลายหายวิโยค
มุ่งแสงธรรมลืมโศกเลิกครวญหา
ไม่มีบ่วงดวงตะวันหรือจันทรา
เดินมุ่งหน้าท่ามแสงทองผ่องอำไพ

ยี่สิบห้ากุมภาพันธ์คือวันแต่ง
กุหลาบแดงมอบเพื่อปรุงรุ้งสดใส
ขออวยพร"รุ้งตะวัน"จอมขวัญใจ
มีความสุขตลอดไปชั่วนิรันดร์

ณ มุมหนึ่งกาลเวลามาบรรจบ
ซาบซ่านซึ้งมิเคยลบจากความฝัน
เส้นเวลาพาพานพบประสบกัน
อาบอบอุ่นแม้แสนสั้นมิลืมเลือน

เสียงหวีดหวิวกลายหวานแหวววะแว่วผ่าน
ความร้าวรานจางริ้วรอยเมฆคล้อยเคลื่อน
ใจเหน็บหนาวคราวไออุ่นละมุนเยือน
คนเคียงรุ้งคงคอยเตือนอยู่เคียงครอง

เพลงใบไม้ติดตราตรึงซึ้งดวงจิต
ไมตรีมิตรเรียวรุ้งกลบลบรอยหมอง
ฟ้าสีครามโอบโค้งคุ้งรุ้งเรืองรอง
ฟ้าสีทอง...รุ้งตะวัน...คือฝันงาม......