26 มิถุนายน 2552 11:56 น.
ทูเน่า
ตอนรุ่งเช้านะนะตื่นขึ้นมาฝัน แต่กายนั้นสลบกลบหลับไหล
เสียงนกร้องในป่าก่องพาไพร นะนะไม่สนใจหลับเถอะเรา
กลิ่นควันไฟแม่หุงข้าวเข้าจมูก ก็หาลุกสบายใจหอมจริงเจ้า
พ่อผ่าฟืนดังมาแต่เบาเบา กรงนกเขาเจื้อยแจ้วไม่นำพา
ไก่แจ้น้อยอ้อยสร้อยเสียงเรียกหาคู่ หาตื่นดูไล่ขว้างแลถือสา
ไก่ตัวเมียเรียกลูกกุ๊กกุ๊กมา เที่ยววนาไพรพฤษลึกลึกกัน
เสียงสับปลาป๊อกป๊อกไม่หยอกแหย่ เสียงตำน้ำพริกแม่แน่แท้ไม่ได้ฝัน
คงแกงปลาใส่หน่อดองของมันมัน หอมมาพลันเมื่อคั้วคั้วพริกแกง
เพื่อนบ้านร้านตลาดผ่านไปทัก มันแน่นักชนบทที่แอบแฝง
น้ำจิตเอื้ออารีที่แสดง ต่างร้องแข่งทักทายผ่านไปมา
อ้ายฝาอุ่นนอนหลับหลับไม่ตื่น เพราะเมื่อคืนอ่านหนังสือที่ซื้อหา
จนตะวันขึ้นไปบนท้องฟ้า เผาแผ่นฝาให้อุ่นจึงรุนกาย
ตะวันฉายครึ่งฟ้ากาบินผ่าน สายลมพัดพานไปเป็นสาย
นั่งดูลมบินว่อนร่อนเย็นใจ ขอหลับไหลกับเปลยวญชวนภิรมณ์