26 ธันวาคม 2547 17:38 น.
ที่รักเอง
ฝากรักมิคืนรัก
ดวงใจภักดิ์มิห่างหาย
ค่ำเช้าปิ้มวางวาย
ดวงใจหมายไออุ่นอิง
ฝากรักให้ที่รัก
ไว้พิงพักจากทุกสิ่ง
ยามล้าได้พึ่งพิง
ได้หยุดนิ่งจากสิ่งลวง
ฝากรักไม่ได้รัก
อกเอยหักแล้วหล่นล่วง
หล่นลงตรงใจลวง
หล่นลงทรวงของดวงใจ
ฝากรักหมายเธอรัก
หมายเธอจักรู้ความหมาย
โอ้รักมา กลับกลาย
มิสมได้ดังใจปอง
21 ธันวาคม 2547 21:06 น.
ที่รักเอง
พบแล้วมาพลัดพราก
มาพลัดจากไปไกลตา
เคยล้อต่อวาจา
กลับแรมลาร้างห่างไกล
เพื่อนเอยเคยเรียนเล่น
มาหลีกเร้นลับเลือนหาย
ฤาร้างห่างกันไกล
จึงลืมใครหมดใจเธอ
รักเอยเคยเล่นล้อ
เคยตอบต่อเธอเสมอ
จนใจฉันละเมอ
มาพลั้งเผลอรักหมดใจ
รักเอยไม่เคยรู้
มาแอบอยู่ ณ.ยามไหน
จนร้างห่างกันไกล
จึงรู้ใจได้รักเธอ
รู้รักเมื่อร้างรัก
แจ่มประจักษ์ ใจเสมอ
รักเอยรักเพียงเธอ
เฝ้าละเมอมิเว้นวาง
ค่ำคืนเฝ้าละเมอ
ใจเจ้าเพ้อจวบฟ้าสาง
รักเอยเจ้าเลือนลาง
ปลิดใจคว้างขว้างสู่ดิน
แจก emailฟรี ภาษาไทย เพียง 5000 คนเท่านั้น
http://www.smileplaza.ne
หน้าส่วนตัว
900
