19 กันยายน 2548 07:22 น.
ที่รักของฉัน
ที่เจาะจงคงให้ยังไม่เปลี่ยน บ้านที่เพียรเฝ้ามอบคอยปลอบขวัญ
ตำบลไกลใกล้ย้ำไม่สำคัญ
อำเภอสรรหาให้ด้วยไมตรี
จังหวัดหวังตั้งใจให้ประจักษ์
รหัสหลักเต็มใจไม่หน่ายหนี
วันคืนเคลื่อนเดือนเก้าเศร้าเกือบปี
เรื่อง รักที่ชอกช้ำอย่าจำนน
เรียน ใจเศร้าเจ้าของผู้ครองรัก
อ้างถึง หลักหัวใจให้ฝึกฝน
สิ่งที่เพียรเรียนได้คือใจตน
ด้วยใจคนอื่นนั้นมันมากมาย ที่แปรปรวนล้วนรับความกลับกลอก
ล้วนย้อนยอกใจคนจนเสียหาย ใช้ชีวิตคิดรับความกลับกลาย หาความหมาย
ของรักน่าพักพิง ถึงวันนี้ที่ใจไม่สุขสม อย่าเศร้าตรมตลอดเลยยอดหญิง
ยังมีชายหมายปองครองรักจริง ร่วมสร้างสิ่งที่หวังสมดังใจ
ขอเวลาถ้ามีมาที่เขา อย่ามัวเอาแต่กั๊กแล้วผลักไส เริ่มจากน้อย
คอยเพิ่มต่อเติมไป อย่ามัวไร้เงาเร้นเช่นนี้เลย
คิดถึงยิ่งหญิงไร้เงาใครคู่
ชื่อมีอยู่ยินดีที่เปิดเผย
คือที่รักของฉันอันคุ้นเคย
เธอจะเอ่ยเรียกหาไม่ว่ากัน
ป.ล.ขอต่อท้ายหมายเลขลับ
เบอร์โทรกลับให้ไว้ไม่เปลี่ยนผัน
สื่อออนไลน์ไม่ห่างทางผูกพัน
อีเมล์นั้นแก้วโนรีที่เหมือนเดิม
11 กันยายน 2548 23:48 น.
ที่รักของฉัน
ที่เฉพาะเจาะจงนำส่งให้ บ้านที่ใจหม่นเศร้าจากเจ้าของ
ตำบลหงอยคอยเพ้อเฝ้าเหม่อมอง
อำเภอหมองดูคานมานานนม
จังหวัดชอบบอบช้ำด้วยคำรัก
รหัสหลักแปดสี่ไม่มีสม
วันที่เคลื่อน เดือนรอ พอศอตรม
เรื่อง ระทมจากรักเคยพักพิง
เรียน คนเศร้าเจ้าของซองจดหมาย
อ้างถึง ชายซึ่งพรากจากใจหญิง
สิ่งที่ส่งคงให้ด้วยใจจริง
จึงขอวิงวอนมาอย่าเศร้าใจ แม้ความรักหักหายกลายเป็นอื่น
ถึงขมขื่นควรรักอย่าผลักไส เก็บสิ่งดีที่งามเถิดทรามวัย เก็บเอาไว้เป็นยารักษาตน
คิดเสียว่าถ้าใช่ย่อมได้รัก ไม่ยากนักถ้าใช่ได้เห็นผล หากไม่ใช่ให้เห็นเหมือนเล่นกล
ย่อมดิ้นรนจากไม่คิดครอง
ขอให้คิดนิดหน่อยแล้วค่อยเศร้า ชีวิตนี้มีเราเป็นเจ้าของ
เอาใจใส่ไว้หน่อยคอยไตร่ตรอง อย่าหม่นหมองเสียใจเรื่องไม่ดี
คิดถึงมากจากใจให้ตระหนัก
จากที่รักของฉันอย่าขวัญหนี
จึงเขียนตอบมอบให้ด้วยไมตรี
ฉันคนนี้เคยเจอเหมือนเธอเป็น
หากสงสัยใครสนถึงคนเศร้า
โทรสุ่มเก้าสุ่มสี่เลขที่เห็น
โทรสารนานหน่อยคอยช่วงเย็น
เอ็มเอสเอ็นอีเมล์แก้วโนรี
หน้าส่วนตัว
1330
