8 กุมภาพันธ์ 2549 13:00 น.
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
ที่สุดแห่งความรัก
๏ รักกันแต่แรกเมื้อ หนเห็น
รักเริ่มแต่การเป็น เพื่อนพ้อง
รักได้จากเทียวเข็น หาค่ำ เช้านอ
จะรักใดรึก็ร้อง เร่งเร้าเสมอกัน ฯ
๏ นวลจันทร์นวลเด่นด้าว แดนสวรรค์
ลอบเล่นรักหฤหรรษ์ หับห้อง
กรอกโกรกเกริกกระสัน กายกระเส่า
ใยเยื่อใยรักคล้อง ขาดคว้างเมื่อคลายเสียว ฯ
๏ ไออุ่นไอโอบเอื้อ แอบอก
คราบใคร่คราบไคลรก รากทิ้ง
ซากเสกสาบสกปรก ปาดปลิด ไปเนอ
คงแต่พราวพร้อมพริ้ง พร่างพร้อยรักพรหม ฯ
๏ รักใสรักขุ่นล้วน ลมหวิว
แล่นเรื่อยฉะเฉื่อยฉิว ฉาบล้อ
หลอกเล่นระเรียวริว เร้นสลับ เรียงแม่
ทำระทดทิ้งท้อ แถกเทิ้มระทมระทวย ฯ
๏ รักเทียมฤรักแท้ ท้นวิมาน
รักหน่อยฤรักนาน เนื่องน้าว
รักลูกฤรักหลาน ของลูก ท่านนอ
รักเรียบฤรักร้าว แหลกเรื้อเหลือเหลว หมดเฮย ฯ
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙